Wyrok NSA z dnia 16 listopada 2021 r., sygn. I OSK 1928/19

Inne

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Maciej Dybowski Sędziowie: Sędzia NSA Iwona Bogucka (spr.) Sędzia del. WSA Arkadiusz Blewązka Protokolant: asystent sędziego Piotr Polak po rozpoznaniu w dniu 16 listopada 2021 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Komisji do spraw reprywatyzacji nieruchomości warszawskich od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 5 marca 2019 r. sygn. akt I SA/Wa 1764/18 w sprawie ze skargi M. R. na postanowienie Komisji do spraw reprywatyzacji nieruchomości warszawskich z dnia [...] lipca 2018 r. nr [...] w przedmiocie ukarania grzywną 1. oddala skargę kasacyjną; 2. zasądza od Komisji do spraw reprywatyzacji nieruchomości warszawskich na rzecz M. R. kwotę 360 (trzysta sześćdziesiąt) zł tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z 5 marca 2019 r., I SA/Wa 1764/18, po rozpoznaniu sprawy ze skargi M. R. (dalej: skarżący) na postanowienie Komisji do spraw reprywatyzacji nieruchomości warszawskich (dalej: Komisja) z [...] lipca 2018 r. nr [...] w przedmiocie ukarania grzywną w punkcie 1. uchylił zaskarżone postanowienie, a w punkcie 2. zasądził od Komisji na rzecz skarżącego kwotę 597 złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Zaskarżonym postanowieniem Komisja, na podstawie art. 37b ust. 1 i 2 w zw. z art. 19 ust. 3 ustawy z 9 marca 2017 r. o szczególnych zasadach usuwania skutków prawnych decyzji reprywatyzacyjnych dotyczących nieruchomości warszawskich wydanych z naruszeniem prawa (Dz.U. z 2018 r., poz. 431 ze zm.; dalej: ustawa), orzekła o ukaraniu skarżącego grzywną w wysokości 10.000 zł, za niestawiennictwo na posiedzenie Komisji w postępowaniu ogólnym o sygn. [...]. Komisja wskazała, że wezwanie z 12 czerwca 2018 r. zostało prawidłowo doręczone skarżącemu, odebrał je pełnomocnik w dniu 19 czerwca 2018 r. W ocenie Komisji skarżący nie przedstawił przyczyny usprawiedliwiającej jego niestawiennictwo. Ogólne stwierdzenie, że zadośćuczynienie wezwaniu uniemożliwiał stan zdrowia żony skarżącego, nie stanowi wystarczającego usprawiedliwienia niestawiennictwa przed Komisją, co uzasadnia nałożenie grzywny. Komisja wskazała także, że zasadne jest ukaranie świadka karą w maksymalnej wysokości 10.000 zł, albowiem jako beneficjent decyzji reprywatyzacyjnych posiada informacje dotyczące wydawania decyzji reprywatyzacyjnych w sprawach prowadzonych przed Komisją, ponadto jest właścicielem lub współwłaścicielem wielu nieruchomości. Komisja uznała zatem, że kara w wysokości 10.000 zł nie będzie stanowić znacznej dolegliwości dla ukaranego. Według Komisji, zeznania skarżącego mogłyby przyczynić się do wyjaśnienia spraw reprywatyzacyjnych dotyczących nieruchomości warszawskich, a w ramach postępowania ogólnego, do wyjaśnienia zaniedbań oraz uchybień w funkcjonowaniu organów i wykonywaniu zadań w postępowaniach dotyczących decyzji reprywatyzacyjnych, zwłaszcza, że zgodnie z art. 37b ustawy Komisja może włączyć oraz uwzględnić jako dowody i materiały w postępowaniu rozpoznawczym dowody zebrane w postępowaniu ogólnym.