Wyrok NSA z dnia 13 grudnia 2021 r., sygn. I OSK 829/21

Przepis art. 17 ust. 5 pkt 1 lit. a u.ś.r. nie może stanowić podstawy do odmowy przyznania świadczenia pielęgnacyjnego osobie, która ma ustalone prawo do emerytury w wysokości niższej niż to świadczenie.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Mariola Kowalska Sędziowie sędzia NSA Iwona Bogucka sędzia del. WSA Ewa Kręcichwost-Durchowska (spr.) po rozpoznaniu w dniu 13 grudnia 2021 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Samorządowego Kolegium Odwoławczego w O. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie z dnia 16 lutego 2021 r., sygn. akt II SA/Ol 13/21 w sprawie ze skargi J. S. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w O. z dnia [...] listopada 2020 r., nr [...] w przedmiocie świadczenia pielęgnacyjnego oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wyrokiem z 16 lutego 2021 r., sygn. akt II SA/Ol 13/21, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie, po rozpoznaniu sprawy ze skargi J. S. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w O. z [...] listopada 2020 r., nr [...] w przedmiocie świadczenia pielęgnacyjnego, uchylił zaskarżoną oraz utrzymaną nią w mocy decyzję organu pierwszej instancji oraz zasądził od Samorządowego Kolegium Odwoławczego w O. na rzecz skarżącej kwotę 480 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Wyrok został wydany w następującym stanie faktycznym i prawnym sprawy.

Decyzją z [...] sierpnia 2020 r. Wójt Gminy P. odmówił przyznania J. S. świadczenia pielęgnacyjnego z tytułu rezygnacji z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej w związku z koniecznością opieki nad niepełnosprawną matką.

W uzasadnieniu organ pierwszej instancji podał, że matka skarżącej jest niezdolna do samodzielnej egzystencji, a skarżąca nią się opiekuje. Matka skarżącej jest osobą leżącą - schorzenia kręgosłupa uniemożliwiają jej samodzielne poruszanie się. W ocenie organu w niniejszej sprawie nie została spełniona przesłanka określona w art. 17 ust. 1 lit. b ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (Dz. U. z 2020 r. poz. 111, dalej jako: u.ś.r.), ponieważ z przedłożonego zaświadczenia lekarskiego wynika, że stopień niepełnosprawności został ustalony w wieku 86 lat. Ponadto strona ma ustalone prawo do emerytury rolniczej w KRUS, co stanowi negatywną przesłankę wynikającą z art. 17 ust. 5 pkt 1 lit. a u.ś.r., ponieważ ustawa nie przewiduje możliwości przechodzenia z emerytury na świadczenie pielęgnacyjne.