Wyrok NSA z dnia 9 grudnia 2021 r., sygn. III OSK 726/21

Żołnierze zawodowi; Administracyjne postępowanie

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Małgorzata Pocztarek Sędziowie Sędzia NSA Zbigniew Ślusarczyk (spr.) Sędzia del. WSA Sławomir Pauter po rozpoznaniu w dniu 9 grudnia 2021 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej A. U. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 19 września 2018 r. sygn. akt II SA/Wa 197/18 w sprawie ze skargi A. U. na orzeczenie Centralnej Wojskowej Komisji Lekarskiej w W. z dnia [...] grudnia 2017 r. nr [...] w przedmiocie zdolności do pełnienia zawodowej służby wojskowej 1. oddala skargę kasacyjną, 2. oddala wniosek M. M. pełnomocnika Centralnej Wojskowej Komisji Lekarskiej w W. o zasądzenie na jego rzecz kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z 19 września 2018 r. sygn. akt II SA/Wa 197/18 po rozpoznaniu sprawy ze skargi A. U. na orzeczenie Centralnej Wojskowej Komisji Lekarskiej w W. z [...] grudnia 2017 r. nr [...] w przedmiocie zdolności do pełnienia zawodowej służby wojskowej, na podstawie art. 151 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 ze zm.) zwanej dalej "p.p.s.a." oddalił skargę w części dotyczącej zdolności do pełnienia zawodowej służby wojskowej (pkt 1) oraz na podstawie art. 58 § 1 pkt 1 i 3 oraz art. 58 § 3 odrzucił skargę w części dotyczącej związku schorzenia ze służbą wojskową (pkt 2).

W uzasadnieniu wyroku Sąd pierwszej instancji wskazał, że zaskarżona decyzja nie podlega kontroli sądowoadministracyjnej w zakresie związku stwierdzonego schorzenia ze służbą i powiązanej z tym kwestii ustalenia grupy inwalidzkiej. W świetle dotychczasowego orzecznictwa Sąd ten uznał, że sprawa ta nie należy do właściwości rzeczowej sądu administracyjnego. W zakresie orzeczenia rozstrzygającego o zdolności do służby wojskowej, Sąd pierwszej instancji uznał zaskarżone rozstrzygnięcie za prawidłowe. Brak umożliwienia wypowiedzenia się strony postępowania pozostaje bez wpływu na poprawność rozstrzygnięcia. Orzeczenie opiera się wyłącznie na wiedzy fachowej członków komisji lekarskiej. W tego typu sprawach ww. członkowie ustalają stan faktyczny, bazując na wiedzy fachowej, a nie na oświadczeniach stron czy zeznaniach świadków. Zatem oświadczenia pacjenta nie wpływają na wynik diagnozy. Dalej Sąd pierwszej instancji podkreślił, że zaskarżone orzeczenie zostało poprawnie uzasadnione i uwzględniało zebrany w sprawie materiał dowodowy. Sąd wziął pod uwagę, że kontrola sądowoadministracyjna sprawowana jest w zakresie legalności zaskarżonego aktu z obowiązującym prawem i skargę oddalił.