Wyrok NSA z dnia 15 lipca 2021 r., sygn. III OSK 1310/21

Żołnierze zawodowi

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Zbigniew Ślusarczyk (spr.) Sędziowie Sędzia NSA Przemysław Szustakiewicz Sędzia NSA Mirosław Wincenciak po rozpoznaniu w dniu 15 lipca 2021 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej D. P. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 23 stycznia 2019 r. sygn. akt II SA/Wa 1262/18 w sprawie ze skargi D. P. na decyzję Szefa Sztabu Generalnego Wojska Polskiego z dnia [...] listopada 2012 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji 1. oddala skargę kasacyjną, 2. oddala wniosek Szefa Sztabu Generalnego Wojska Polskiego o zasądzenie zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z 23 stycznia 2019 r. sygn. akt II SA/Wa 1262/18, na podstawie art. 151 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 ze zm.) zwanej dalej "p.p.s.a." oddalił skargę D. P. na decyzję Szefa Sztabu Generalnego Wojska Polskiego z [...] listopada 2012 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji.

Sąd pierwszej instancji wskazał, że będąc związany wyrokiem NSA z 11 maja 2018 r. wydanym w sprawie o sygn. akt I OSK 1472/16 zobowiązany był do dokonania merytorycznej kontroli zaskarżonej decyzji pod kątem jej zgodności z prawem. Ocena ta doprowadziła WSA w Warszawie do uznania, iż kwestionowane rozstrzygnięcie nie było obarczone wadą mającą cechy rażącego naruszenia prawa. Nie doszło do naruszenia art. 107 § 1 ustawy z 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (t.j. Dz. U. z 2021 r. poz. 735) zwanej dalej "k.p.a." przez jej parafowanie, a nie podpisanie. W ocenie Sądu pierwszej instancji kwestionowane rozstrzygnięcie nie zostało także wydane z naruszeniem przepisów o właściwości. Ponadto o rażącym naruszeniu prawa nie świadczy wydanie decyzji przez osobę potencjalnie podlegającą wyłączeniu (art. 24 k.p.a.), ponieważ okoliczność ta jest przesłanką wznowienia postępowania i nie może podlegać badaniu w postępowaniu nieważnościowym.