Wyrok NSA z dnia 26 maja 2021 r., sygn. I FSK 576/18

Interpretacje podatkowe

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Janusz Zubrzycki (sprawozdawca), Sędzia NSA Izabela Najda-Ossowska, Sędzia WSA del. Agnieszka Jakimowicz, po rozpoznaniu w dniu 26 maja 2021 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Szefa Krajowej Administracji Skarbowej od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 23 listopada 2017 r. sygn. akt III SA/Wa 3401/16 w sprawie ze skargi P. sp. z o.o. z siedzibą w W. na postanowienie Ministra Finansów z dnia 31 sierpnia 2016 r. nr [...] w przedmiocie pozostawienia bez rozpoznania wniosku o udzielenie interpretacji indywidualnej w przedmiocie podatku od towarów i usług 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od Szefa Krajowej Administracji Skarbowej na rzecz P. sp. z o.o. z siedzibą w W. kwotę 240 (słownie: dwieście czterdzieści) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

1. Wyrok Sądu pierwszej instancji.

1.1. Wyrokiem z 23 listopada 2017 r. w sprawie III SA/Wa 3401/16 ze skargi P. sp. z o.o. z siedzibą w W. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie uchylił postanowienie Ministra Finansów z 31 sierpnia 2016 r. oraz poprzedzające je postanowienie Ministra Finansów z 17 czerwca 2016 r. w przedmiocie pozostawienia bez rozpoznania wniosku o udzielenie interpretacji indywidualnej (opisany wyrok i powołane w uzasadnieniu orzeczenia sądów administracyjnych dostępne są w internetowej bazie orzeczeń CBOSA).

1.2. Sąd pierwszej instancji wskazał, że podstawą odmowy wszczęcia przez organ postępowania w sprawie interpretacji było uznanie, że prawidłowość klasyfikacji usług czy towarów do symbolu PKWiU nie może być przedmiotem interpretacji, gdyż nie jest ona przepisem prawa podatkowego w rozumieniu art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2015 r., poz. 613 ze zm.), dalej: O.p. Sąd stwierdził jednak, że w istocie treść pytania dotyczyła stawki podatkowej odnoszącej się do towarów opisanych szczegółowo we wniosku, a nie stricte klasyfikacji statystycznej tych towarów. W związku z tym Sąd przyjął, że odpowiedź na tak postawione pytanie wymaga zarówno interpretacji przepisów prawa podatkowego sensu stricte, to jest ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r. poz. 710, ze zm.), dalej: u.p.t.u., jak również przepisów dotyczących klasyfikacji statystycznej wybranych usług czy towarów, do których odsyłają ww. przepisy podatkowe. W związku z tym organ wydający interpretację indywidualną powinien dokonać analizy przedstawionego we wniosku stanu faktycznego również przez pryzmat spełnienia przesłanek określonych w przepisach z innych dziedzin prawa, nie ograniczając się wyłącznie do prawa podatkowego, zawsze wtedy, gdy od nich uzależniona jest możliwość kwalifikacji określonego stanu podatkowoprawnego.