Wyrok NSA z dnia 11 sierpnia 2021 r., sygn. III FSK 3997/21

Podatek od nieruchomości

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Jacek Brolik (sprawozdawca), Sędzia NSA Jolanta Sokołowska, Sędzia NSA Tomasz Zborzyński, , po rozpoznaniu w dniu 11 sierpnia 2021 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Jeleniej Górze od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 10 grudnia 2020 r. sygn. akt I SA/Wr 361/20 w sprawie ze skargi Państwowego Gospodarstwa Leśnego Lasy Państwowe Nadleśnictwo P. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Jeleniej Górze z dnia 26 maja 2020 r. nr [...] w przedmiocie podatku od nieruchomości za 2016 r. 1. uchyla zaskarżony wyrok w całości, 2.oddala skargę, 3. zasądza od Państwowego Gospodarstwa Leśnego Lasy Państwowe Nadleśnictwo P. na rzecz Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Jeleniej Górze kwotę 5050 (słownie: pięć tysięcy pięćdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

1. Wyrokiem z 10 grudnia 2020 r., sygn. akt I SA/Wr 361/20, Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w sprawie ze skargi Skarbu Państwa, Państwowego Gospodarstwa Leśnego Lasy Państwowe Nadleśnictwa P. uchylił zaskarżoną decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Jeleniej Górze z 26 maja 2020 r. i poprzedzającą ją decyzję Burmistrza Gminy i Miasta W. z 30 sierpnia 2019 r. w przedmiocie podatku od nieruchomości za 2016 r. W punkcie drugim wyroku Sąd zasądził od Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Jeleniej Górze na rzecz strony skarżącej kwotę 7.400 tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego. Wymieniony wyrok, jak również inne przytoczone w niniejszym uzasadnieniu orzeczenia sądów administracyjnych, publikowane są w Centralnej Bazie Orzeczeń Sądów Administracyjnych (www.nsa.orzeczenia.gov.pl).

1.2. Z uzasadnienia zaskarżonego wyroku wynika, że organ podatkowy pierwszej instancji Burmistrz z urzędu wszczął postępowanie podatkowe w sprawie podatku od nieruchomości za wskazany na wstępie okres rozliczeniowy, a następnie wskazaną wyżej decyzją - wydaną na podstawie art. 2 ust. 1 i 2, art. 5 ust. 1, ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz. U. z 2014 r., poz. 849 ze zm.; dalej: u.p.o.l.); art. 3051, art. 352 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2016 r. poz. 380 ze zm.; dalej: k.c.); art. 4 ust. 1, art. 51 ust. 1 pkt 3, art. 56 ust. 1 pkt 10 ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. Prawo energetyczne (Dz. U. z 2012 r., poz. 1059 ze zm.); art. 1 ust. 1 i ust. 3 ustawy z dnia 30 października 2002 r. o podatku leśnym (Dz. U. z 2013 r., poz. 465 ze zm.; dalej: u.p.l.). określił wysokość zobowiązania w tym podatku. Organ podatkowy pierwszej instancji wskazał, że z materiału dowodowego zebranego w sprawie wynika, że zarządcą przedmiotowych gruntów jest Strona, która jest podatnikiem podatku od nieruchomości, podatku leśnego i rolnego w stosunku do zarządzanych przez niego gruntów. Wskazano, że podatnikiem podatku od gruntów na których posadowione są słupy energetyczne i na których ustanowiona została służebność przesyłu na rzecz przedsiębiorstwa energetycznego jest Nadleśnictwo albowiem grunty zajęte są pod działalność gospodarczą przedsiębiorstwa przesyłowego. Uznano, że na gruntach pod liniami elektroenergetycznymi nie jest możliwe prowadzenie działalności leśnej w zakresie ochrony i zagospodarowania lasu oraz utrzymywania i powiększania zasobów leśnych. Tym samym grunty te powinny być opodatkowane najwyższymi stawkami podatku od nieruchomości.