Wyrok NSA z dnia 27 kwietnia 2021 r., sygn. III FSK 2942/21

Podatek od nieruchomości

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Krzysztof Winiarski, Sędzia NSA Tomasz Zborzyński, Sędzia WSA (del.) Wojciech Stachurski (sprawozdawca), po rozpoznaniu w dniu 27 kwietnia 2021 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej P. S. A. z siedzibą w W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy z dnia 15 lipca 2020 r. sygn. akt I SA/Bd 57/20 w sprawie ze skargi P. S.A. z siedzibą w W. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Toruniu z dnia 2 grudnia 2019 r. nr [...] w przedmiocie podatku od nieruchomości za 2014 r. oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

1. Wyrok sądu pierwszej instancji.

Wyrokiem z 15 lipca 2020 r., I SA/Bd 57/20, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy oddalił skargę P. [...] S.A. w W. (dalej jako: "Spółka") na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Toruniu z 2 grudnia 2019 r., nr [...], w przedmiocie podatku od nieruchomości za 2014 r.

Sąd pierwszej instancji stwierdził, że stan faktyczny przyjęty w zaskarżonej decyzji jest prawidłowy i nie budzi wątpliwości. Dalej stwierdził, że prawidłowe jest stanowisko organów co do uznania Spółki za podatnika podatku od nieruchomości w stosunku do gruntów, które Spółka, jako posiadacz samoistny tych gruntów, przekazała umową do odpłatnego korzystania P. [...] S.A. P. [...] S.A. objęła grunty w posiadanie na podstawie umowy ze Spółką o korzystanie, płaci czynsz, zatem jej posiadanie ma charakter zależny. Zdaniem sądu, jeżeli użytkownikiem wieczystym lub użytkownikiem gruntów jest skarżąca Spółka (a nie P. [...] S.A.), to tylko ona może być uznana za podatnika.