Wyrok NSA z dnia 19 stycznia 2021 r., sygn. III FSK 2299/21

Podatek od nieruchomości

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Krzysztof Winiarski, Sędzia NSA Jolanta Sokołowska (sprawozdawca), Sędzia WSA (del.) Bogusław Woźniak, po rozpoznaniu w dniu 19 stycznia 2021 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Państwowego Gospodarstwa Leśnego Lasy Państwowe Nadleśnictwo D. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 11 marca 2020 r. sygn. akt I SA/Gd 2254/19 w sprawie ze skargi Państwowego Gospodarstwa Leśnego Lasy Państwowe Nadleśnictwo D. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Słupsku z dnia 23 sierpnia 2019 r. nr [...] w przedmiocie podatku od nieruchomości za 2015 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od Państwowego Gospodarstwa Leśnego Lasy Państwowe Nadleśnictwo D. na rzecz Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Słupsku kwotę 4 050 (słownie: cztery tysiące pięćdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

U Z A S D N I E N I E

Wyrokiem z dnia 11 marca 2020 r., sygn. akt I SA/Gd 2254/19, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku oddalił skargę Państwowego Gospodarstwa Leśnego Lasy Państwowe Nadleśnictwo D. (dalej: Nadleśnictwo albo skarżący) na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego (SKO) w Słupsku z dnia 23 sierpnia 2019 r. w przedmiocie podatku od nieruchomości za 2015 r.

Skargę kasacyjną wywiodło Nadleśnictwo. Zaskarżonemu orzeczeniu zarzuciło, na podstawie art. 174 pkt 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2018 r. poz. 1302, ze zm.; dalej: P.p.s.a.), naruszenie przepisów postępowania:

1) art. 141 § 4 P.p.s.a poprzez sporządzenie uzasadnienia wyroku w taki sposób, że nie jest możliwa kontrola instancyjna zaskarżonego wyroku, w zakresie podniesionego przez Nadleśnictwo zarzutu naruszenia poprzez utrzymanie w mocy zaskarżonej decyzji, pomimo naruszenia przez organy art. 2a ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900 ze zm.; dalej: O.p.) w zw. z art. 84 w zw. z art. 2 i art. 32 oraz art. 217 ustawy z dnia 2 kwietnia 1997 r. Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. nr 78 poz. 483 ze zm., dalej: Konstytucja RP) poprzez brak ich zastosowania i wydanie rozstrzygnięć z naruszeniem zasady in dubio pro tributorio w ten sposób, że występujące w sprawie, niedające się usunąć wątpliwości co do treści przepisów prawa podatkowego (w szczególności w zakresie rozumienia pojęć "zajęcia" na prowadzenie działalności gospodarczej i "związania" z prowadzeniem działalności gospodarczej) zostały rozstrzygnięte na niekorzyść podatnika;