Postanowienie NSA z dnia 19 czerwca 2020 r., sygn. I OSK 2573/18

Odrzucenie skargi

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Małgorzata Borowiec po rozpoznaniu w dniu 19 czerwca 2020 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej E.M. od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 12 kwietnia 2018 r. sygn. akt II SAB/Sz 142/17 o odrzuceniu skargi E.M. na bezczynność Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w [...] w przedmiocie braku złożenia propozycji służby postanawia oddalić skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

W dniu 3 października 2017 r. E.M. złożyła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie skargę, w której jako przedmiot zaskarżenia wskazała "bezczynność Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w [...] wyrażającą się w braku złożenia propozycji służby w Służbie Celno-Skarbowej" na podstawie art. 165 ust. 7 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. z 2016 r., poz. 1948 ze zm., dalej w skrócie "p.w.KAS").

Wniosła o stwierdzenie bezczynności organu w związku z faktem nieprzedstawienia jej propozycji służby oraz o zobowiązanie organu do niezwłocznego złożenia propozycji służby uwzględniającej posiadane przez nią kwalifikacje, przebieg służby i dotychczasowe miejsce zamieszkania.

E.M. istotą skargi uczyniła twierdzenie, że Dyrektor Izby Administracji Skarbowej w [...] na podstawie powołanego wyżej przepisu miał prawny obowiązek wręczenia jej do dnia 31 maja 2017 r. propozycji służby. Tymczasem przy piśmie z dnia 24 maja 2017 r. nr [...] otrzymała jedynie propozycję zatrudnienia w Izbie Administracji Skarbowej w [...], którą pod przymusem prawnym i ekonomicznym przyjęła. W uzasadnieniu skargi podała, że służbę w Służbie Celnej zaczęła pełnić w 1994 r., zaś do lutego 2017 r. pełniła służbę w Urzędzie Celnym w [...] na stanowisku [...] Służby Celnej w stopniu [...]. W ocenie skarżącej, nieprzedstawienie jej przez Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w [...] propozycji służby należy utożsamiać z bezczynnością organu. Użyte przez ustawodawcę w art. 165 ust. 3 oraz ust. 7 p.w.KAS zwroty "odpowiednio" oraz "albo" wskazują na rozróżnienie sytuacji prawnej pracowników oraz funkcjonariuszy i w sposób jednoznaczny przesądzają o obowiązku złożenia tym ostatnim propozycji służby. Powołana ustawa nie precyzuje żadnych przesłanek, poza wyjątkiem z art. 144 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. z 2016 r., poz. 1947 ze zm., dalej w skrócie "ustawa o KAS"), upoważniających do niezłożenia propozycji służby funkcjonariuszowi, a art. 170 ust. 1 p.w.KAS. regulujący przypadki wygaśnięcia stosunku służby, dotyczy tylko i wyłącznie osób spełniających przesłanki z art. 144 ust. 1 ustawy o KAS. Zdaniem E.M., odmienna interpretacja przepisów wprowadzałaby możliwość absolutnie arbitralnego "wybierania sobie" przez organy, komu wręczyć propozycję służby, co otwiera drogę do stosowania dyskryminacji. Niezależnie od powyższego, poruszyła kwestię niekonstytucyjności tych przepisów, wskazując na naruszenie zasady równego traktowania.