Wyrok NSA z dnia 22 czerwca 2020 r., sygn. II OSK 136/20

Ewidencja ludności

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Tomasz Zbrojewski Sędziowie: Sędzia NSA Anna Łuczaj (spr.) Sędzia del. WSA Piotr Korzeniowski po rozpoznaniu w dniu 22 czerwca 2020 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej K. C. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 7 sierpnia 2019 r. sygn. akt II SA/Sz 387/19 w sprawie ze skargi A. C. na decyzję Wojewody [...] z dnia [...] lutego 2019 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wymeldowania 1. oddala skargę kasacyjną; 2. zasądza od K.C. na rzecz A. C. kwotę 240 (dwieście czterdzieści) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie, wyrokiem z dnia 7 sierpnia 2019r., sygn. akt II SA/Sz 387/19, po rozpoznaniu sprawy ze skargi A. C. na decyzję Wojewody [...] z dnia [...] lutego 2019r. nr [...] w przedmiocie odmowy wymeldowania, uchylił zaskarżoną decyzję i zasądził od Wojewody [...] na rzecz skarżącej A. C. zwrot kosztów postępowania.

Zaskarżoną decyzją Wojewoda [...] - po rozpatrzeniu odwołania K. C. - uchylił w całości decyzję Prezydenta Miasta [...] z dnia [...] grudnia 2018 r. orzekającą o wymeldowaniu K. C. z miejsca pobytu stałego w lokalu przy ul. [...] [...] w [...] i orzekł o odmowie wymeldowania K. C. z pobytu stałego z ww. lokalu. W ocenie organu odwoławczego zastosowane wobec skarżącego środki zapobiegawcze w toku postępowania karnego mają charakter przejściowy, a ich stosowanie nie jest od skarżącego zależne. Nie było zatem podstaw do uznania, że w okresie od sierpnia 2017r. do chwili obecnej nie zaistniały okoliczności, które uzasadniałyby stwierdzenie, że skarżący spełnił przesłankę opuszczenia przedmiotowego lokalu w rozumieniu art. 35 ustawy z dnia 24 września 2010 r. o ewidencji ludności (t.j. Dz.U. z 2018 r., poz.1382 ze zm.). Organ podkreślił, że skarżący opuścił wprawdzie przedmiotowy lokal, lecz uczynił to na skutek nakazu prokuratora, a zatem w sposób niedobrowolny i nie mieszka w tym lokalu, ale tylko dlatego, że nie może do niego powrócić, gdyż w przedmiotowym lokalu mieszka wnioskodawczyni, a skarżący ma zakaz zbliżania się do tej osoby na odległość mniejszą niż 50 metrów. Bezspornym zatem jest, że jeżeli skarżący naruszy ten zakaz, to mógłby z tego powodu ponieść określone konsekwencje prawne. Faktem jednak jest, że skarżący nie utracił zamiaru powrotu do miejsca jego stałego zameldowania, co zdaniem organu oznacza, że orzekanie o jego wymeldowaniu w chwili obecnej jest przedwczesne.