Wyrok NSA z dnia 7 października 2020 r., sygn. I GSK 571/20

Celne prawo

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Ludmiła Jajkiewicz Sędzia NSA Elżbieta Kowalik-Grzanka (spr.) Sędzia del. WSA Piotr Pietrasz Protokolant Jarosław Poturnicki po rozpoznaniu w dniu 07 października 2020 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej A. S.A. w B. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku z dnia 23 grudnia 2019 r. sygn. akt I SA/Bk 600/19 w sprawie ze skargi A. S.A. w B. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w B. z dnia [...] sierpnia 2019 r. nr [...] w przedmiocie zwrotu odsetek od zwróconej kwoty należności celnych 1. oddala skargę kasacyjną; 2. zasądza od A. S.A. w B. na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w B. 240 (dwieście czterdzieści) złotych tytułem kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku wyrokiem z dnia 23 grudnia 2019 r., sygn. akt I SA/Bk 600/19 oddalił skargę A. S.A. z siedzibą w B. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w B. z dnia [...] sierpnia 2019 r. nr [...] w przedmiocie zwrotu odsetek od zwróconej kwoty należności celnych.

Skargą kasacyjną A. S.A. z siedzibą w B. zaskarżyła powyższy wyrok w całości, wniosła o uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Białymstoku oraz zasądzenie kosztów postępowania według norm przepisanych.

I. Zaskarżonemu wyrokowi zarzucono naruszenie przepisów prawa materialnego, tj.:

1) art. 241 oraz art. 236 ust. 1 i 2 rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 z dnia 12 października 1992 r. ustanawiającej Wspólnotowy Kodeks Celny (Dz.U.UE.L nr 302/1 z dnia 19 października 1992 r., dalej: WKC);

2) art. 116 ust. 1 i 6 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 952/2013 z dnia 9 października 2013 r. ustanawiającego Unijny Kodeks Celny (Dz.U.UE.L nr 269/1 z dnia 10 października 2013 r., dalej: UKC);

poprzez :

niewłaściwą wykładnię. WSA dokonując kontroli decyzji DIAS w wyroku dokonał wykładni sprzecznej ze stanowiskiem TSUE wyrażonym w wyroku C-365/15 z 18 stycznia 2017 r. polegającej na uznaniu, że w niniejszej sprawie, mimo że należności celne zostały pobrane z naruszeniem prawa UE, to nie ma podstaw do wypłaty odsetek. W ten sposób WSA dokonując błędnej wykładni zaakceptował również niezgodną z prawem wykładnię dokonaną w decyzji DIAS, która legła u podstaw wydania decyzji DIAS.