Wyrok NSA z dnia 15 lipca 2020 r., sygn. I GSK 227/18

Środki unijne

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Piotr Pietrasz Sędzia NSA Henryk Wach Sędzia del. WSA Artur Adamiec (spr.) po rozpoznaniu w dniu 15 lipca 2020 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej J. P. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 23 listopada 2016 r., sygn. akt III SA/Wr 639/16 w sprawie ze skargi J. P. na decyzję Dyrektora Dolnośląskiego Oddziału Regionalnego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa we Wrocławiu z dnia 23 marca 2016 r., nr [...] w przedmiocie ustalenia kwoty nienależnie pobranych płatności rolnośrodowiskowych oddala skargę kasacyjną

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu wyrokiem z 23 listopada 2016 r., sygn. akt III SA/Wr 639/16, oddalił skargę J. P. na decyzję Dyrektora Dolnośląskiego Oddziału Regionalnego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa we Wrocławiu z 23 marca 2016 r. w przedmiocie ustalenia kwoty nienależnie pobranych płatności rolnośrodowiskowych. Od przedmiotowego wyroku skarżący złożył skargę kasacyjną wnosząc o uchylenie zaskarżonego wyroku w całości i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania przez Sąd I instancji oraz o zasądzenie kosztów postępowania kasacyjnego, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

Skargę kasacyjną oparto na obu podstawach kasacyjnych przewidzianych w art. 174 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn. Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, dalej: p.p.s.a.) zarzucając:

I. naruszeniu przepisów postępowania, które to uchybienie miało istotny wpływ na wynik sprawy, a to:

1) art. 141 § 4 p.p.s.a. w zw. z art. 134 § 1 p.p.s.a., poprzez niedopełnienie obowiązku rozpoznania sprawy w granicach skargi i brak odniesienia się w uzasadnieniu zaskarżonego wyroku do całości zarzutów podniesionych w skardze, w szczególności dotyczących wyjaśnienia, dlaczego Wojewódzki Sąd Administracyjny: uznał zasadność nieprawidłowego ustalenia przez organ, że w niniejszej sprawie zastosowanie znajdzie przepis art. 29 ust. 1a ustawy z dnia 9 maja 2008 r. o Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa (t.j. Dz. U. z 2014 r. poz.1438 ze zm., dalej ustawa o ARiMR), podczas gdy stanowisko organów obu instancji jest sprzeczne z zasadą nieretroaktywności prawa; nie wskazał przyczyny, dla której argumenty podnoszone przez skarżącego w tym zakresie, nie zasługują na uwzględnienie, które to uchybienie proceduralne rodzi skutki w zakresie prawa materialnego (art. 29 ust 1a ustawy o ARiMR), skutkujące niesłusznym oddaleniem skargi w trybie art. 151 p.p.s.a.;