Wyrok NSA z dnia 24 czerwca 2020 r., sygn. I GSK 562/20
Finanse publiczne
Dnia 24 czerwca 2020 r. Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Dariusz Dudra Sędzia NSA Hanna Kamińska Sędzia del. WSA Piotr Kraczowski (spr.) po rozpoznaniu w dniu 24 czerwca 2020 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej P. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 22 października 2019 r., sygn. akt I SA/Gd 1089/19 w sprawie ze skargi P. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Gdańsku z dnia [...]kwietnia 2019 r., nr [...] w przedmiocie zobowiązania do zwrotu dotacji do budżetu województwa 1. uchyla zaskarżony wyrok; 2. uchyla zaskarżoną decyzję i poprzedzającą ją decyzję Marszałka Województwa Pomorskiego z [...] stycznia 2019 r., nr [...]; 3. umarza postępowanie administracyjne; 4. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Gdańsku na rzecz P. 9.748 (dziewięć tysięcy siedemset czterdzieści osiem) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Uzasadnienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku (dalej: WSA) wyrokiem z 22 października 2019 r. sygn. akt I SA/Gd 1089/19, oddalił skargę P (dalej: Zakład) na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Gdańsku (dalej: SKO) z [...] kwietnia 2019 r. nr [...] w przedmiocie zwrotu dotacji.
WSA wskazał, że decyzją z [...] stycznia 2019 r. Marszałek Województwa Pomorskiego (dalej: Marszałek) orzekł, że dotacja w kwocie 51.551,90 zł wypłacona Zakładowi za okres od 1 stycznia do 31 grudnia 2017 r. stanowi dotację pobraną w nadmiernej wysokości i tym samym podlega zwrotowi. Organ wskazał, że na podstawie umowy nr [...] z 27 stycznia 2017 r. (dalej: Umowa) Województwo Pomorskie wypłacało Zakładowi dotację w postaci dopłat do biletów sprzedanych przy zastosowaniu ulg określonych ustawami.
W wyniku przeprowadzonej kontroli ustalono, że Powiat C. 12 sierpnia 2016 r. zawarł z Miastem i Gminą D. porozumienie w sprawie powierzenia Powiatowi C. realizacji zadania publicznego w przedmiocie dowozu dzieci do szkół na terenie Miasta i Gminy D. w ramach komunikacji publicznej otwartej na podstawie biletów miesięcznych. Zgodnie z porozumieniem, sprzedaż biletów miała odbywać się według zatwierdzonego cennika biletów miesięcznych z uwzględnieniem ulg ustawowych. W styczniu 2017 r. Zarząd Powiatu C. wyraził zgodę na ograniczenie miesięcznego obciążenia Miasta i Gminy D. z tytułu ww. przewozów do 15.000 zł miesięcznie. Bilety wystawiane były w cenach zgodnych z cennikami, stanowiącymi załączniki do zezwoleń na linie regularne, sprzedaż jednak następowała na podstawie faktur, w których kwoty do zapłaty były niższe, tak aby łączna kwota do zapłaty za bilety nie przekraczała 15.000 zł miesięcznie. Faktycznie zatem Zakład sprzedawał bilety za niższe kwoty, przy zastosowaniu dodatkowej ulgi, niezależnie od ulgi ustawowej, która w ocenie organu stanowiła komercyjną zniżkę. Sprzedając bilety niezgodnie z cennikami Zakład nie spełnił wymogu warunkującego nabycie uprawnień do otrzymywania dopłat, określonych w art. 8a ust. 4 pkt 1 ustawy z dnia 20 czerwca 1992 r. o uprawnieniach do ulgowych przejazdów środkami publicznego transportu zbiorowego (Dz. U. z 2018 r., poz. 295 ze zm.; dalej: ustawa o uprawnieniach do ulgowych przejazdów) oraz naruszył § 3 ust. 2 lit. b) Umowy.