Wyrok NSA z dnia 22 stycznia 2020 r., sygn. I GSK 2015/19

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Piotr Pietrasz (spr.) Sędzia NSA Barbara Stukan-Pytlowany Sędzia del. WSA Artur Adamiec Protokolant Paweł Gorajewski po rozpoznaniu w dniu 22 stycznia 2020 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej [A.] Spółki z o.o. z siedzibą w K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 4 czerwca 2019 r. sygn. akt I SA/Kr 878/18 w sprawie ze skarg [A.] Spółki z o.o. z siedzibą w K. na decyzje Dyrektora Izby Celnej w Krakowie z dnia [...] lipca 2015 r. nr [...], nr [...], nr [...] w przedmiocie podatku akcyzowego 1) oddala skargę kasacyjną; 2) zasądza od [A.] Spółki z o.o. z siedzibą w K. na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Krakowie 900 (dziewięćset) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie wyrokiem z dnia 4 czerwca 2019 r., sygn. akt I SA/Kr 878/18 oddalił skargi [A.] Spółki z o.o. w K. na decyzje Dyrektora Izby Celnej w Krakowie z dnia [...] lipca 2015 r., nr [...];[...];[...] w przedmiocie podatku akcyzowego.

Od przedmiotowego wyroku skarżąca złożyła skargę kasacyjną, zaskarżając powyższy wyrok w całości.

1. na podstawie art. 174 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2018 r., poz. 1302 ze zm., dalej: p.p.s.a.) zaskarżonemu wyrokowi zarzuciła naruszenie przepisów prawa materialnego, tj.:

a) art. 193 § 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800 ze zm., dalej: o.p.) poprzez jego błędną wykładnię w ustalonym przez organ I i II instancji stanie faktycznym, skutkiem czego Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie niewłaściwie i bezzasadnie uznał, iż księgi rachunkowe skarżącej za zbadany przez organ I i II instancji okres były nierzetelne.

b) art. 32 ust. 1 pkt 1 w zw. z art. 32 ust. 2 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2011 r. Nr 108, poz. 626 ze zm., dalej: u.p.a.) poprzez jego błędną wykładnię, skutkującą niewłaściwym zastosowaniem w ustalonym przez organ I i II instancji stanie faktycznym, skutkiem czego WSA w Krakowie niewłaściwie i bezzasadnie uznał, iż paliwa lotnicze, które w zbadanym przez organ I i II instancji okresie zużywała skarżąca zużywane były nie w celach gospodarczych, ale do prywatnych rejsów i prywatnych lotów o charakterze rekreacyjnym, w konsekwencji czego nie były zwolnione z podatku akcyzowego na mocy zwolnienia zawartego w art. 32 ust. 1 pkt 1 u.p.a.