Wyrok NSA z dnia 8 stycznia 2020 r., sygn. I GSK 1589/18

Inne

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Małgorzata Grzelak Sędzia NSA Dariusz Dudra Sędzia del. WSA Piotr Kraczowski (spr.) Protokolant Bartosz Barczyk po rozpoznaniu w dniu 8 stycznia 2020 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej A w Z. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim z dnia 15 lutego 2017 r. sygn. akt II SA/Go 896/16 w sprawie ze skargi A w Z. na decyzję Dyrektora Lubuskiego Oddziału Regionalnego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa w Zielonej Górze z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania płatności w ramach systemów wsparcia bezpośredniego 1. oddala skargę kasacyjną; 2. zasądza od A w Z. na rzecz Dyrektora Lubuskiego Oddziału Regionalnego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa kwotę 360 (trzysta sześćdziesiąt) złotych tytułem postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wielkopolskim (dalej: WSA) wyrokiem z 15 lutego 2017 r., sygn. akt II SA/Go 896/16 oddalił skargę A w Z. (dalej: skarżąca lub spółka) na decyzję Dyrektora Lubuskiego Oddziału Regionalnego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa w Zielonej Górze (dalej: Dyrektor ARiMR) z [...] r. nr [...] w przedmiocie przyznania płatności w ramach systemów wsparcia bezpośredniego.

WSA rozstrzygał w następującym stanie faktycznym i prawnym.

Spółka 15 czerwca 2015 r. złożyła wniosek o przyznanie płatności w ramach systemów wsparcia bezpośredniego na 2015 r., w tym jednolitej płatności obszarowej (JPO), płatności z tytułu praktyk rolniczych korzystnych dla klimatu i środowiska (płatności za zazielenianie) oraz płatności dodatkowej. Łączny obszar, do którego spółka ubiegała się o płatności, wynosił 87,05 ha.

Od 23 lutego do 3 marca 2016 r. inspektorzy terenowi Biura Kontroli na Miejscu Lubuskiego Oddziału Regionalnego ARiMR w Zielonej Górze przeprowadzili inspekcję terenową działek zadeklarowanych we wniosku spółki, w celu ustalenia maksymalnego obszaru kwalifikowanego do płatności (powierzchni PEG), o której mowa w art. 5 ust. 2 lit. a rozporządzenia nr 640/2014 z dnia 11 marca 2014 r. uzupełniającego Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1306/2013 w odniesieniu do zintegrowanego systemu zarządzania i kontroli oraz warunków odmowy lub wycofania płatności oraz do kar administracyjnych mających zastosowanie do płatności bezpośrednich, wsparcia rozwoju obszarów wiejskich oraz zasady wzajemnej zgodności (Dz. U. UE L z 20.06.2014 r. 2014.181.48; dalej: rozporządzenie 640/2014).