Wyrok NSA z dnia 25 września 2020 r., sygn. II FSK 1495/18

Podatek od nieruchomości

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Maciej Jaśniewicz (sprawozdawca), Sędzia NSA Sławomir Presnarowicz, Sędzia WSA (del.) Paweł Dąbek, Protokolant Anna Rembowska, po rozpoznaniu w dniu 25 września 2020 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Łodzi od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 10 stycznia 2018 r. sygn. akt I SA/Łd 982/17 w sprawie ze skargi "C. T." sp. z o.o. z siedzibą w O. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Łodzi z dnia 11 sierpnia 2017 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji określającej zobowiązanie w podatku od nieruchomości za 2012 r. 1) uchyla zaskarżony wyrok w całości i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Łodzi, 2) zasądza od "C. T." sp. z o.o. z siedzibą w O. na rzecz Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Łodzi kwotę 340 (słownie: trzysta czterdzieści) złotych tytułem częściowego zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

1.1. Wyrokiem z dnia 10 stycznia 2018 r., sygn. akt I SA/Łd 982/17 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi w sprawie ze skargi C. [...] Sp. z o.o. (dalej: Spółka) na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Łodzi z 11 sierpnia 2017 r. w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji określającej zobowiązanie w podatku od nieruchomości za 2012 r., na podstawie art. 145 § 1 pkt 1 lit. a) ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2018 r., poz. 1302 ze zm., zwana dalej: "p.p.s.a.") uchylił zaskarżoną decyzją i poprzedzająca ją decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Łodzi z 27 marca 2017 r. Treść uzasadnienia zaskarżonego orzeczenia oraz powołanych w uzasadnieniu wyroków sądów administracyjnych dostępna jest na stronie internetowej: https://orzeczenia.nsa.gov.pl (dalej zwana: "CBOSA").

1.2. Przedstawiając stan sprawy WSA w Łodzi podał, że zaskarżoną decyzją Kolegium utrzymało w mocy własną decyzję z 27 marca 2017 r. stwierdzającą nieważność decyzji Wójta Gminy O. (dalej: Wójt) z 17 marca 2015 r., którą organ ten określił Spółce wysokość zobowiązania podatkowego z tytułu podatku od nieruchomości za 2012 r. W ocenie Kolegium wydanie decyzji określającej wysokość zobowiązania z tytułu podatku od nieruchomości dla przedsiębiorcy, opodatkowującej grunty o symbolu Ws ze stawką jak dla gruntów pozostałych, stanowi o tym, iż decyzja została wydana z rażącym naruszeniem prawa, w rozumieniu art. 247 § 1 pkt 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201 ze zm., dalej zwana: "O.p."), bowiem doszło do oczywistej sprzeczności pomiędzy normą przepisu art. 1a ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz. U z 2017 r. poz. 1785 ze zm., dalej zwana: "u.p.o.l."), nakazującą opodatkowanie nieruchomości stawką dla gruntów związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej, a przedmiotową decyzją, w której opodatkowano nieruchomość stawką jak dla gruntów pozostałych. Ponadto w ocenie Kolegium Wójt opodatkował tylko niewydzieloną geodezyjnie cześć działki ewidencyjnej nr 33/1 - użytek Ws (grunty pod wodami powierzchniowymi stojącymi), czyli fragment jednej z nieruchomości będących w posiadaniu Spółki, czym rażąco naruszył art. 21 § 3 O.p. Pominięte zostały wszystkie pozostałe położone na terenie gminy nieruchomości Spółki podlegające podatkowi od nieruchomości. Decyzja w przedmiocie określenia wysokości zobowiązania w podatku od nieruchomości w istocie zastępuje deklarację na podatek od nieruchomości i powinna określać zobowiązanie w tym podatku od przedmiotów opodatkowania wykazanych w tej deklaracji.