Wyrok NSA z dnia 9 grudnia 2020 r., sygn. I FSK 2365/18

Podatek od towarów i usług; Interpretacje podatkowe

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Danuta Oleś, Sędzia NSA Arkadiusz Cudak (sprawozdawca), Sędzia WSA (del.) Bożena Dziełak, , po rozpoznaniu w dniu 9 grudnia 2020 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej ze skargi kasacyjnej Szefa Krajowej Administracji Skarbowej od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach z dnia 20 września 2018 r. sygn. akt I SA/Ke 658/16 w sprawie ze skargi Gminy S. na interpretację indywidualną Ministra Finansów z dnia 31 sierpnia 2016 r. nr 1061-IPTPP2.4512.293.2016.2.KK w przedmiocie podatku od towarów i usług oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

1. Zaskarżonym wyrokiem z 20 września 2018 r., sygn. akt I SA/Ke 658/16, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach uwzględnił skargę Gminy S. (dalej "Gmina" lub "Skarżąca") na interpretację indywidualną Ministra Finansów (dalej "organ") z 31 sierpnia 2016 r. w przedmiocie podatku od towarów i usług i uchylił zaskarżoną interpretację indywidualną.

W uzasadnieniu powyższego rozstrzygnięcia Sąd pierwszej instancji, przedstawiając stan sprawy, wskazał, że we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej Gmina podała, że pierwotnie przekazała wybudowane obiekty sportowe nieodpłatnie w użytkowanie samorządowej instytucji kultury (Samorządowe Centrum Kultury i Sportu w S., dalej "SCKiS"), a obecnie zamierza zmienić sposób przekazania ww. inwestycji z bezpłatnego użyczenia na odpłatną umowę dzierżawy i jej wątpliwość dotyczy tego, czy w związku z ww. zmianą nabędzie prawo do odliczenia (w drodze korekty) podatku naliczonego od wydatków poniesionych na realizację inwestycji. Następnie Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach przywołał argumentację zawartą w wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (dalej "TSUE") z 25 lipca 2018 r. w sprawie C-140/17 [...] [ECLI:EU:C:2018:595], z której wynika, że przepisy Dyrektywy 2006/112/WE Rady z 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE z 2006 r. L Nr 347/1, ze zm.), dalej "dyrektywa 2006/112", nie stoją na przeszkodzie temu, aby podmiot prawa publicznego korzystał z prawa do korekty odliczenia VAT zapłaconego od dobra inwestycyjnego stanowiącego nieruchomość w sytuacji, gdy w chwili nabycia tego dobra, ze względu na jego charakter, mogło ono być wykorzystywane do czynności opodatkowanych, jak i nieopodatkowanych, ale w początkowym okresie było wykorzystywane na cele działalności nieopodatkowanej, przy czym zamiar wykorzystania dobra do celów działalności opodatkowanej nie został wyraźnie przez podmiot prawa publicznego wskazany, ani też wykluczony, o ile z analizy wszystkich okoliczności faktycznych wynika, że podmiot ten działał w charakterze podatnika w momencie nabycia. Uchylając zaskarżoną interpretację, Sąd pierwszej instancji nakazał ponowne rozpoznanie wniosku Skarżącej o wydanie interpretacji indywidualnej z uwzględnieniem powyższej wykładni.