Wyrok NSA z dnia 10 grudnia 2020 r., sygn. I FSK 842/19

Podatek od towarów i usług

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Jan Rudowski, Sędzia NSA Małgorzata Niezgódka - Medek, Sędzia WSA del. Dominik Mączyński (sprawozdawca), , po rozpoznaniu w dniu 10 grudnia 2020 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 8 stycznia 2019 r. sygn. akt III SA/Gl 969/18 w sprawie ze skargi Miasta L. na interpretację indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 20 czerwca 2018 r. nr 0112-KDIL1-2.4012.264.2018.1.TK w przedmiocie podatku od towarów i usług oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

1. Skarga kasacyjna.

1.1. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, działając przez profesjonalnego pełnomocnika, wniósł skargę kasacyjną od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 8 stycznia 2019 r., III SA/GI 969/18.

1.2. Jako podstawę skargi kasacyjnej wskazano:

1. naruszenie przepisów postępowania - (art. 174 pkt 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 ze zm.; dalej: p.p.s.a.), których uchybienie miało istotny wpływ na wynik sprawy, tj.:

• art. 146 § 1 p.p.s.a. w zw. z art. 121 § 1 w zw. z art. 14 h. ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (tj. Dz. U. z 2018r., poz. 800 ze zm.; dalej: "o.p.") - poprzez uchylenie zaskarżonej interpretacji na skutek błędnego uznania przez Sąd, że Organ, wydając zaskarżoną interpretację, naruszył zasadę zaufania do organów podatkowych na skutek dokonania nieprawidłowej wykładni przepisów materialnego prawa podatkowego nieuwzględniającej poglądów wyrażonych w przywołanych przez Skarżącego orzeczeniach sądów administracyjnych. W przedmiotowej sprawie przyjąć natomiast należało, że organ wydając zaskarżoną interpretacje indywidualną nie naruszył przedmiotowej zasady, gdyż każda z jego czynności miała swoje oparcie w obowiązujących przepisach prawa. Przytoczone przez Skarżącego wyroki tut. Organ potraktował jako element argumentacji Skarżącego, lecz w jego ocenie nie mogły mieć one decydującego wpływu na ocenę prawną przedmiotowej sprawy, gdyż stanowiły rozstrzygnięcia w konkretnych sprawach, osadzonych w określonych stanach faktycznych wobec tego nie mają mocy powszechnie obowiązującego prawa.