Wyrok NSA z dnia 30 września 2020 r., sygn. II FSK 1405/18

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Grażyna Nasierowska, Sędzia NSA Bogusław Dauter (sprawozdawca), Sędzia WSA del. Artur Kot, Protokolant Paulina Gromulska, po rozpoznaniu w dniu 30 września 2020 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej S. sp. z o.o. z siedzibą w G. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 9 stycznia 2018 r. sygn. akt I SA/Gd 1585/17 w sprawie ze skargi S. sp. z o.o. z siedzibą w G. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Słupsku z dnia 19 kwietnia 2017 r. nr [...] w przedmiocie podatku od nieruchomości za 2011 r. oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wyrokiem z 9 stycznia 2018 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku, I SA/Gd 1585/17, oddalił skargę S. sp. z o.o. z siedzibą w G. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Słupsku z 19 kwietnia 2017 r., w przedmiocie podatku od nieruchomości za 2011 r.

W skardze od powyższego wyroku spółka zarzuciła:

1. naruszenie prawa materialnego, tj. art. 5 ust. 1 pkt 2 lit. b w zw. z art. 1a ust. 1 pkt. 3) ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz.U. z 2016 r. poz. 716, dalej: u.p.o.l.), przez ich niewłaściwe zastosowanie, polegające na określeniu wysokości stawki podatku od nieruchomości od budynków lub ich części związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej oraz od budynków mieszkalnych lub ich części zajętych na prowadzenie działalności gospodarczej, w stosunku do należącego do skarżącej spółki części budynku mieszkalnego o powierzchni użytkowej 575,56m2 nie zajętego na prowadzenie działalności gospodarczej, prócz powierzchni 42,12m2 zajętej faktycznie na cele prowadzonej działalności gospodarczej przez skarżącą a zatem polegającą na określeniu wysokości stawki podatku od nieruchomości dla części nieruchomości, która nie jest związana z prowadzeniem przez skarżącą działalności gospodarczej;

2. naruszenie prawa materialnego, które miało wpływ na wynik sprawy, tj. art. 5 ust. 1 pkt 2 lit. a u.p.o.l., przez ich niezastosowanie, w sytuacji, w której określeniu podlegała wysokość stawki podatku od nieruchomości dla budynku mieszkalnego o powierzchni użytkowej 575,56m2 nie zajętego na prowadzenie działalności gospodarczej, prócz powierzchni 42,12m2 zajętej faktycznie na cele prowadzonej działalności gospodarczej przez skarżącą,