Wyrok NSA z dnia 14 października 2020 r., sygn. II FSK 483/18

Podatek od nieruchomości

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Tomasz Kolanowski, Sędziowie Sędzia NSA Grażyna Nasierowska, Sędzia WSA del. Sylwester Golec (sprawozdawca), Protokolant Justyna Nawrocka, po rozpoznaniu w dniu 14 października 2020 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej R.P. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie z dnia 21 września 2017 r. sygn. akt I SA/Ol 444/16 w sprawie ze skarg R.P. na decyzje Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Olsztynie z dnia 14 kwietnia 2016r. nr [...],[...],[...],[...],[...],[...] w przedmiocie podatku od nieruchomości za lata 2010-2015 oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie wyrokiem z dnia 21 września 2017 r., sygn. akt I SA/Ol 444/16 oddalił skargę na sześć decyzji Samorządowego Kolegium odwoławczego w Olsztynie z dnia 14 kwietnia 2016 r., którymi utrzymano w mocy decyzje Prezydenta O. z dnia 4 grudnia 2015 r., ustalające R. i E. P. zobowiązania w podatku od nieruchomości za lata 2010-2015.

Z uzasadnienia ww. wyroku wynika, że Sąd pierwszej instancji za podstawę do wydania wyroku przyjął następujące okoliczności:

Organ pierwszej instancji w toku postępowania podatkowego ustalił, że skarżący z żoną byli współwłaścicielami działek gruntu położonych w O. przy ul. [...], na których posadowione były budynki przemysłowe i budynki pozostałe niemieszkalne oraz budowle (szczegółowo opisane w decyzjach organu I instancji). Organ podkreślił, że R. P. jest przedsiębiorcą, prowadzącym działalność gospodarczą na nieruchomości położonej w O. przy ul. [...]. Oprócz skarżącego pod tym adresem działalność gospodarczą prowadzą także inne podmioty. W związku z tą okolicznością wszystkie ww. grunty i budynki, z wyjątkiem budynków mieszkalnych i gruntów z nimi związanych, powinny być opodatkowane według stawek przewidzianych dla przedmiotów opodatkowania związanych z działalnością gospodarczą. Organ stwierdził, że na obowiązek zastosowania tych stawek podatku, nie ma wpływu okoliczność, że działalność gospodarczą prowadził jeden ze współwłaścicieli nieruchomości podlegających opodatkowaniu, gdyż nieruchomość jest związana z działalnością gospodarczą nawet wówczas, kiedy tylko jeden ze współwłaścicieli jest przedsiębiorcą. Organ pierwszej instancji wskazał też, że skarżący w dniu 3 listopada 1999 r. złożył wykaz nieruchomości a w dniu 22 grudnia 1999 r. korektę tego wykazu. W wykazie wskazano wartość podlegających opodatkowaniu budowli, która była niższa od wartości ustalonej na podstawie ewidencji środków trwałych oraz wskazano powierzchnię gruntów związanych z działalnością gospodarczą mniejszą od powierzchni tych gruntów ustaloną w toku postępowania podatkowego, gdyż w wykazie skarżący wskazał grunty pozostałe, natomiast organ ustalił, że grunty te były związane z działalnością gospodarczą. W związku z tym organ wymierzył skarżącemu i jego żonie zobowiązania w podatku od nieruchomości za lata 2010-2015 od przedmiotów opodatkowania, które zostały ustalone w toku postępowania podatkowego.