Wyrok NSA z dnia 11 lutego 2020 r., sygn. II FSK 703/18

Podatek od nieruchomości

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodnicząca - Sędzia NSA Aleksandra Wrzesińska-Nowacka, Sędzia NSA Antoni Hanusz, Sędzia WSA del. Sylwester Golec (sprawozdawca), Protokolant Agata Milewska, po rozpoznaniu w dniu 11 lutego 2020 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej F. S.A. z siedzibą w P. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 27 października 2017 r. sygn. akt I SA/Po 586/17 w sprawie ze skargi F. S.A. z siedzibą w P. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Poznaniu z dnia 20 marca 2017 r. nr [...] w przedmiocie podatku od nieruchomości za 2015 r. oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 27 października 2017 r., sygn. akt I SA/Po 586/17 Wojewódzki sąd Administracyjny w Poznaniu oddalił skargę F. S.A na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Poznaniu z dnia 20 marca 2017 r., którą utrzymano mocy decyzję Prezydenta Miasta P. z dnia 22 sierpnia 2016 r., określającą wysokość zobowiązania podatkowego w podatku od nieruchomości za miesiące od września do grudnia 2015 r.

Z uzasadnienia wyroku wynika, że Sąd pierwszej instancji przyjął następujący stan faktyczny za podstawę do wydania wyroku:

Organ pierwszej instancji ustalił, że skarżąca F. S.A. nabyła w dniu 21 sierpnia 2015 r., na podstawie umowy przewłaszczenia na zabezpieczenie, zawartej aktem notarialnym Rep. A Nr [...], od T. [...] sp. z o.o. prawo użytkowania wieczystego gruntu położonego w P. przy ul. K. [...], stanowiącego działki o numerach [...], [...] i [...] oraz własność budynków i budowli posadowionych na tym gruncie. Przeniesienie ww. prawa i własności budynków i budowli zostało dokonane w celu zabezpieczenia zwrotu pożyczki udzielonej przez skarżącą spółkę. W dniu 29 lutego 2016 r. (data wpływu do organu) skarżąca złożyła deklarację na podatek od nieruchomości za rok 2015 od nieruchomości objętej przewłaszczeniem. W deklaracji wykazano podatek od użytkowania wieczystego gruntów, własności budynków i budowli, nabytych na podstawie ww. umowy, za miesiąc grudzień 2015 r. Organ pierwszej instancji wezwał skarżącą do korekty deklaracji i wykazania podatku od nieruchomości od wymiennych przedmiotów opodatkowania za okres od września do grudnia 2015 r. W uzasadnieniu wezwania wskazano, że skarżąca ww. przedmioty opodatkowania nabyła 21 sierpnia 2015 r. Zadaniem organu, stosownie do art. 6 ust. 4 i ust. 9 pkt 2 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (t.j. Dz. U. z 2014 r., poz. 849) - dalej powoływanej jako "u.p.o.l.", skarżąca miała obowiązek zadeklarowania podatku od tych przedmiotów za okres od września do grudnia 2015 r. Skarżąca odmówiła skorygowania deklaracji i zapłaty podatku. Wskazała, że na podstawie ww. umowy z dnia 21 sierpnia 2015 r. wydanie nieruchomości, której umowa ta dotyczyła, nastąpiło w dniu 23 listopada 2015 r. Do tego dnia nieruchomość ta pozostawała we władaniu zbywcy tj. spółki z o.o. T. [...], co oznacza że podmiot ten był posiadaczem samoistnym tej nieruchomości. Skarżąca podniosła, że na podstawie art. 3 ust. 1 pkt 2 u.p.o.l. podatnikami podatku od nieruchomości są posiadacze samoistni nieruchomości lub obiektów budowlanych. Spółka z o.o. T. [...] jako posiadacz samoistny ww. gruntów i położonych na nich budynków oraz budowli była podatnikiem podatku od tych nieruchomości za okres, kiedy trwało posiadanie tj. za miesiące wrzesień-listopad 2015 r. W związku z tym, zdaniem skarżącej, brak było podstaw do żądania od niej zapłaty podatku za ten okres od wskazanych przedmiotów opodatkowania.