Wyrok NSA z dnia 4 marca 2020 r., sygn. II FSK 902/18

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Bogdan Lubiński, Sędzia NSA Krzysztof Winiarski, Sędzia WSA del. Marta Waksmundzka-Karasińska (sprawozdawca), Protokolant Paulina Gromulska, po rozpoznaniu w dniu 4 marca 2020 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej P. S.A. z siedzibą w W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 16 listopada 2017 r. sygn. akt I SA/Sz 717/17 w sprawie ze skargi P. S.A. z siedzibą w W. na interpretację indywidualną Burmistrza Łobza z dnia 13 czerwca 2017 r. nr FB.310.1.2017 w przedmiocie zastosowania przepisów prawa podatkowego 1) uchyla zaskarżony wyrok w całości, 2) uchyla zaskarżoną interpretację w całości, 3) zasądza od Burmistrza Łobza na rzecz P. S.A. z siedzibą w W. kwotę 777 (słownie: siedemset siedemdziesiąt siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

P. Spółka Akcyjna z siedzibą w W. (dalej: "Wnioskodawca", "Skarżąca") skargą kasacyjną z dnia 5 lutego 2018 r. zakwestionowała wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 16 listopada 2017 r., sygn. I SA/Sz 717/17. Wyrokiem tym Sąd oddalił skargę Spółki na interpretację z dnia 13 czerwca 2017 r. w przedmiocie podatku od nieruchomości od elektrowni wiatrowej.

Sąd przyjął następujący stanfaktyczny sprawy:

P. S.A polski rezydent podatkowy w rozumieniu ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2019 r. poz. 865 ze zm., dalej "u.p.d.o.p."), w dniu 14 marca 2017 r. złożyła do Burmistrza Gminy L. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego w zakresie podatku od nieruchomości. Wskazała, że obecnie jest właścicielem farmy wiatrowej. Elektrownie wiatrowe nie figurują w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych Spółki jako samodzielne (wyodrębnione) środki trwałe, od których byłby dokonywane odpisy amortyzacyjne zgodnie z u.p.d.o.p. W ewidencji ujęto środki trwałe, których wartości początkowe obejmują swym zakresem, m.in. części budowlane elektrowni wiatrowych (tj. fundament i wieżę), jaki i urządzenia służące do wytwarzania energii elektrycznej - urządzenia wiatrowe. W przypadku należących do Spółki urządzeń wiatrowych na wartość początkową składają się także wydatki Spółki na inne elementy i infrastrukturę towarzyszącą, które nie stanowią części elektrowni wiatrowej w rozumieniu w rozumieniu u.i.e.w. Wnioskodawca zgłaszał dotychczas (tj. do końca 2016 r.) do opodatkowania podatkiem od nieruchomości jako budowie w szczególności wieże i fundamenty elektrowni wiatrowej. Podstawą opodatkowania dla zgłaszanych budowli była ich wartość początkowa dla potrzeb amortyzacji u.p.d.o.p., bez pomniejszania jej o wartość odliczonych odpisów amortyzacyjnych. Spółka przywołała definicję elektrowni wiatrowej oraz elementów technicznych elektrowni wiatrowej, zawartą w art. 2 ustawy z dnia 20 maja 2016 r. o inwestycjach w zakresie elektrowni wiatrowych (Dz. U. z 2016 r., poz. 961; dalej: "u.i.e.w."). Skarżąca zwróciła się o udzielenie odpowiedzi na pytanie: w jaki sposób Wnioskodawca powinien określić podstawę opodatkowania elektrowni wiatrowej podatkiem od nieruchomości od 1 stycznia 2017 r.?