Postanowienie NSA z dnia 5 grudnia 2019 r., sygn. I OSK 1350/18

Odrzucenie skargi

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Jolanta Sikorska po rozpoznaniu w dniu 5 grudnia 2019 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej M. K. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 4 października 2017 r., sygn. akt II SAB/Po 145/17 o odrzuceniu skargi M. K. na bezczynność Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Poznaniu w przedmiocie złożenia propozycji służby postanawia: oddalić skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Postanowieniem z 4 października 2017 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu odrzucił skargę M. K. (dalej także: skarżący) na bezczynność Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Poznaniu (dalej także: organ lub Dyrektor).

W uzasadnieniu wskazał, że M. K. pismem z 7 sierpnia 2017 r. wniósł skargę na bezczynność Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Poznaniu wyrażającą się w braku złożenia mu propozycji służby w Służbie Celno-Skarbowej w Krajowej Administracji Skarbowej (dalej także: KAS) na podstawie art. 165 ust. 7 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. poz. 1948, dalej: przepisy wprowadzające). Skarżący podniósł, że na mocy ww. przepisu Dyrektor miał prawny obowiązek złożenia skarżącemu w terminie do 31 maja 2017 r. propozycji służby w Służbie Celno-Skarbowej Krajowej Administracji Skarbowej, a tego do dnia złożenia skargi nie uczynił. W związku z powyższym zachodzi bezczynność organu.

Skarżący wyjaśnił, że służbę w Służbie Celnej rozpoczął w październiku 1993 r., a do lutego 2017 r. pełnił ją na stanowisku specjalisty w stopniu aspiranta. Pismem z 23 lutego 2017 r. skarżący otrzymał informację, że w KAS od 1 marca 2017 r. będzie pełnił służbę w Poznaniu i z mocy prawa staje się funkcjonariuszem Służby Celno-Skarbowej. W maju 2017 r. okazało się, że skarżący nie otrzymał propozycji służby w sytuacji, gdy inni funkcjonariusze takie propozycje otrzymali. W związku z tym skarżący 2 czerwca 2017 r. wniósł do Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Poznaniu odwołanie od braku decyzji wyznaczającej miejsce pełnienia służby oraz 12 czerwca 2017 r. - wezwanie do usunięcia naruszenia prawa. W dniach 7 i 26 lipca 2017 r. skarżący otrzymał pisma odmowne. W związku z powyższym 25 lipca 2017 r. skarżący wystąpił do organu o zaprzestanie dyskryminowania go ze względu na wiek, zaznaczając, że 1 września 2017 r. osiągnie wiek 63 lat, pracował zawodowo 48 lat, co oznacza, że pozostanie mu 2 lata do emerytury. Podał, że z uwagi na nieotrzymanie do 31 maja 2017 r. propozycji służby, pismem z 1 lipca 2017 r. złożył na podstawie art. 37 § 1 k.p.a. zażalenie na bezczynność Dyrektora.