Postanowienie NSA z dnia 7 listopada 2019 r., sygn. I OSK 1100/18

Odrzucenie skargi; Służba celna

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Sędzia NSA Zbigniew Ślusarczyk po rozpoznaniu w dniu 7 listopada 2019 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej J. Z. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z dnia 30 stycznia 2018 r. sygn. akt II SAB/Rz 138/17 odrzucające skargę J. Z. na bezczynność Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w R. w przedmiocie odwołania postanawia: oddalić skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie postanowieniem z dnia 30 stycznia 2018 r. sygn. akt II SAB/Rz 138/17, na podstawie art. 58 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. 2017, poz. 1369 ze zm.) dalej zwanej "p.p.s.a.", odrzucił skargę J. Z. na bezczynność Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w R. w przedmiocie odwołania.

W uzasadnieniu wskazano, że w dniu 29 maja 2017 r. funkcjonariuszka Służby Celno-Skarbowej J. Z. otrzymała od Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w R. propozycję pracy, złożoną w trybie art. 165 ust. 7 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. 2016, poz. 1948 ze zm.) dalej zwanej "p.w. KAS". Propozycję tę przyjęła.

Niezależnie od powyższego złożyła skargę do WSA w Rzeszowie na bezczynność Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w R. polegającą na braku czynności procesowych w sprawie złożonego przez nią odwołania od otrzymanej propozycji zatrudnienia. Zarzuciła naruszenie art. 45 ust. 1 Konstytucji RP w zw. z art. 37 k.p.a., art. 6 Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności, rekomendacji nr R (80) 2 Komitetu Ministrów Rady Europy z dnia 11 marca 1980 r. dotyczącej wykonywania dyskrecjonalnych kompetencji administracyjnych, art. 17 Kodeksu dobrej praktyki administracyjnej, a także 41 ust. 1 Karty Praw Podstawowych UE.

W odpowiedzi na skargę Dyrektor Izby Administracji Skarbowej w R. wskazał na brak właściwości sądu administracyjnego w sprawie.