Postanowienie NSA z dnia 9 kwietnia 2019 r., sygn. I OSK 1287/18

Odrzucenie skargi

P O S T A N O W I E N I E Dnia 9 kwietnia 2019 r. Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Maciej Dybowski po rozpoznaniu w dniu 9 kwietnia 2019 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej P. D. od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 11 stycznia 2018 r. sygn. akt II SA/Wa 1834/17 odrzucające skargę P. D. na pismo Szefa Krajowej Administracji Skarbowej z dnia [...] września 2017 r. nr [...] w przedmiocie odpowiedzi na zażalenie postanawia oddalić skargę kasacyjną

Uzasadnienie

Postanowieniem z dnia 11 stycznia 2018 r. sygn. akt II SA/Wa 1834/17 (dalej postanowienie II SA/Wa 1834/17) Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie odrzucił skargę P. D. na pismo Szefa Krajowej Administracji Skarbowej z dnia [...] września 2017 r. nr [...] w przedmiocie odpowiedzi na zażalenie.

Sąd I instancji podniósł, że pismem z 22 sierpnia 2017 r. P. D. (dalej skarżący), na podstawie art. 37 § 1 kpa, wniósł do Szefa Krajowej Administracji Skarbowej zażalenie na bezczynność Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w [...] w związku z brakiem złożenia propozycji służby.

Szef Krajowej Administracji Skarbowej pismem z [...] września 2017 r. nr [...] (dalej pismo z [...] września 2017 r.) udzielił skarżącemu odpowiedzi na ww. zażalenie, wskazując, że skarżący otrzymał propozycję zatrudnienia w Izbie Administracji Skarbowej w [...]. Powołując art. 165 ust. 7 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. - Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. poz. 1948 ze zm., dalej pwuKAS), organ wyjaśnił, że w jego ocenie brzmienie powołanego przepisu wskazuje, że ustawodawca pozostawił kierownikom jednostek organizacyjnych autonomiczne prawo w zakresie rodzaju propozycji, jaka jest składana pracownikom i funkcjonariuszom tej jednostki (tj. zatrudnienie na podstawie umowy o pracę albo propozycja pełnienia służby) lub jej braku w stosunku do poszczególnych funkcjonariuszy/pracowników. Dyrektorzy mieli w tym zakresie pełną swobodę działania tak, by móc dostosować kadrę Krajowej Administracji Skarbowej do potrzeb organizacyjnych nadzorowanych jednostek.