Wyrok NSA z dnia 26 września 2019 r., sygn. II OSK 2646/17

Inne

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Tomasz Zbrojewski Sędziowie Sędzia NSA Teresa Zyglewska (spr.) Sędzia del. WSA Piotr Korzeniowski Protokolant starszy specjalista Marek Szwed-Lipiński po rozpoznaniu w dniu 26 września 2019 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej E. Spółka z o.o. z/s w S. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 1 czerwca 2017 r. sygn. akt II SA/Sz 283/17 w sprawie ze skargi E. Spółka z o.o. z/s w S. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia [...] stycznia 2017 r. nr [...] w przedmiocie środowiskowych uwarunkowań realizacji przedsięwzięcia oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wyrokiem z 1 czerwca 2017 r., sygn. akt II SA/Sz 283/17 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie oddalił skargę E. Sp. z o.o. (skarżąca, Spółka) na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia [...] stycznia 2017 r. nr [...] w przedmiocie środowiskowych uwarunkowań zgody na realizację przedsięwzięcia.

Z powyższym rozstrzygnięciem nie zgodziła się Spółka i w wywiedzionej skardze kasacyjnej zarzuciła mu naruszenie:

- przepisów postępowania, które mogło mieć istotny wpływ na wynik sprawy, a mianowicie:

1. naruszenie art. 141 § 4 p.p.s.a. w zw. z art. 3 § 1 p.p.s.a., art. 1 § 1 i 2 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. Prawo o ustroju sądów administracyjnych, dalej "p.u.s.a." oraz art. 45 ust. 1 Konstytucji poprzez zaniechanie rozpoznania istoty zarzutów przestawionych w skardze oraz zaniechanie wyjaśnienia podstawy prawnej rozstrzygnięcia, a w konsekwencji zaniechanie przeprowadzenia kontroli działalności administracji publicznej pod względem jej zgodności z prawem, to jest:

a) brak merytorycznego rozpoznania zarzutu naruszenia art. 107 § 1 i 3 k.p.a.;

b) brak merytorycznego rozpoznania zarzutu naruszenia art. 13 ust. 1 zdanie 1 w zw. z art. 13 ust. 2 zdanie 2 lit. d Dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/28/WE z dnia 23 kwietnia 2009 r. w sprawie promowania stosowania energii ze źródeł odnawialnych zmieniającej i w następstwie uchylającej dyrektywy 2001/77/WE oraz 2003/30/WE, dalej "Dyrektywa 2009/28/WE", w zw. z punktem 40 Preambuły Dyrektywy 2009/28/WE poprzez zaniechanie przeprowadzenia odpowiedniej kontroli proporcjonalności w odniesieniu do art. 15 ust. 3 w zw. z art. 4 ust 1 oraz 2 ustawy z dnia 20 maja 2016 r. o inwestycjach w zakresie elektrowni wiatrowych, dalej "ustawa odległościowa", w zakresie testu przydatności, konieczności i proporcjonalność sensu stricto, zaniechanie przedstawienia stosowych wyjaśnień prawnych w powyższych zakresie, a także zaniechanie odniesienia się do przytoczonej przez skarżącą argumentacji zawartej w wyroku TSUE z dnia 21 Iipca 2011 r., sygn. akt C- 2/10;