Wyrok NSA z dnia 6 grudnia 2019 r., sygn. I OSK 130/19

Przyznanie zasiłku celowego, o którym mowa w art. 41 ust. 1 u.p.s., ma charakter uznaniowy i gdy już następuje, to jego wysokość jest uzależniona od wielkości posiadanych przez organ pomocy społecznej środków finansowych mających służyć wsparciu wszystkich potrzebujących, którzy spełniają ustawowe kryteria do udzielenia takiej pomocy. Jeżeli więc organ posiada ograniczone środki finansowe na realizację zadań z pomocy społecznej, to przy jej udzielaniu zobowiązany jest - mocą art. 3 ust. 4 u.p.s. - uwzględnić potrzeby jak największej grupy podopiecznych, szczególnie tych, którzy nie posiadają żadnych dochodów.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Małgorzata Borowiec Sędziowie: Sędzia NSA Aleksandra Łaskarzewska (spr.) Sędzia del. WSA Edyta Podrazik po rozpoznaniu w dniu 6 grudnia 2019 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej E. S. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 21 czerwca 2018 r. sygn. akt IV SA/Gl 1192/17 w sprawie ze skargi E. S. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. z dnia [...] listopada 2017 r. nr [...] w przedmiocie zasiłku celowego oddala skargę kasacyjną

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach wyrokiem z dnia 21 czerwca 2018 r., sygn. akt IV SA/Gl 1192/17 oddalił skargę E. S. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. z dnia [...] listopada 2017 r. nr [...] w przedmiocie zasiłku celowego.