Wyrok NSA z dnia 30 maja 2019 r., sygn. II OSK 3615/18

Cudzoziemcy

Dnia 30 maja 2019 roku Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Małgorzata Miron (spr.) Sędziowie: sędzia NSA Zdzisław Kostka sędzia del. WSA Paweł Groński Protokolant: starszy sekretarz sądowy Agnieszka Chustecka po rozpoznaniu w dniu 30 maja 2019 roku na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej U. R. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 5 lipca 2018 r. sygn. akt IVSA/Wa 831/18 w sprawie ze skargi U. R. na decyzję Szefa Urzędu do Spraw Cudzoziemców z dnia [...] stycznia 2018 r. nr [...] w przedmiocie odmowy udzielenia zezwolenia na pobyt czasowy 1. uchyla zaskarżony wyrok i zaskarżoną decyzję; 2. zasądza od Szefa Urzędu do Spraw Cudzoziemców na rzecz U. R. kwotę 1410 (jeden tysiąc czterysta dziesięć) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 5 lipca 2018 r., sygn. akt IV SA/Wa 831/18, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę U. R. na decyzję Szefa Urzędu do Spraw Cudzoziemców z dnia [...] stycznia 2018 r., nr [...], w przedmiocie odmowy udzielenia zezwolenia na pobyt czasowy.

Powyższe rozstrzygnięcie zapadło na tle następującego stanu faktycznego i prawnego sprawy.

W dniu 5 lipca 2016 r. U. R. wystąpił do Wojewody [...] z wnioskiem o udzielenie zezwolenia na pobyt czasowy z racji pozostawania w związku małżeńskim z obywatelką polską, O. R., z d. [...].

Wojewoda [...] decyzją z dnia [...] października 2016 r., [...], na podstawie art. 100 ust. 1 pkt 4 w zw. z art. 158 ust. 1 pkt 1, art. 104 oraz art. 109 ustawy z dnia 12 grudnia 2013 r. o cudzoziemcach (Dz.U. z 2013 r. poz. 1650 ze zm.), odmówił udzielenia wnioskodawcy zezwolenia na pobyt czasowy na terytorium RP. Jednocześnie organ odstąpił, na podstawie art. 6 ust. 1 ustawy o cudzoziemcach, od sporządzenia uzasadnienia decyzji w części dotyczącej uzasadnienia faktycznego.

Pismem z dnia 2 listopada 2016 r. cudzoziemiec wniósł odwołanie od powyższej decyzji (odwołanie to zostało następnie uzupełnione pismami: samego skarżącego z dnia 9 listopada 2016 r. oraz jego pełnomocnika r.pr. J. B. z dnia 14 grudnia 2016 r. oraz z dnia 9 lutego 2017 r.).