Postanowienie NSA z dnia 4 listopada 2019 r., sygn. II OSK 2470/19

Cudzoziemcy

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Jacek Chlebny po rozpoznaniu w dniu 4 listopada 2019 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej M. A. od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 12 marca 2019 r., sygn. akt IV SA/Wa 2903/18 o odrzuceniu skargi w sprawie ze skargi M. A. na decyzję Konsula Rzeczypospolitej Polskiej w N. z dnia [...] lipca 2018 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wydania wizy postanawia: 1. skierować do Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej następujące pytanie prejudycjalne: Czy art. 21 ust. 2a Konwencji wykonawczej do układu Schengen z dnia 14 czerwca 1985 r. między Rządami Państw Unii Gospodarczej Beneluksu, Republiki Federalnej Niemiec oraz Republiki Francuskiej w sprawie stopniowego znoszenia kontroli na wspólnych granicach (Dz.U. UE z 2000 r. Nr L 239 s. 19) w powiązaniu z art. 47 akapit pierwszy Karty praw podstawowych Unii Europejskiej (Dz. Urz. z 2012 r. Nr C 326, str. 391-407) należy rozumieć w ten sposób, że obywatel państwa trzeciego, któremu odmówiono wydania wizy długoterminowej i który nie może skorzystać z wynikającego z art. 21 ust. 1 Konwencji wykonawczej do układu Schengen prawa swobodnego przemieszczania się po terytoriach innych państw członkowskich, powinien mieć zapewnione prawo do skutecznego środka prawnego przed sądem?; 2. na podstawie art. 124 § 1 pkt 5 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2018 r., poz. 1302 ze zm.) zawiesić postępowanie w sprawie do czasu rozstrzygnięcia przedstawionego w punkcie 1 pytania prejudycjalnego.

Uzasadnienie

1. Ramy prawne.

Ramy prawne obejmują przepisy prawa unijnego i krajowego dotyczące prawa do odwołania od decyzji o odmowie wydania wizy krajowej wydanej przez konsula.

1.1. Przepisy prawa Unii.

Artykuł 47 akapit pierwszy Karty praw podstawowych Unii Europejskiej, (dalej: "KPP"):