Postanowienie NSA z dnia 29 sierpnia 2019 r., sygn. I OW 23/19

Umorzenie postępowania

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Jan Paweł Tarno (spr.), Sędzia NSA Małgorzata Borowiec, Sędzia del. WSA Jolanta Górska, po rozpoznaniu w dniu 29 sierpnia 2019 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej wniosku Burmistrza Gminy W. o rozstrzygnięcie sporu o właściwość pomiędzy Burmistrzem Gminy W. a Burmistrzem Gminy K. w przedmiocie wskazania organu właściwego do rozpoznania wniosku J. K. o przyznanie pomocy w formie udzielenia schronienia postanawia: umorzyć postępowanie sądowe.

Uzasadnienie

Pismem z 30 stycznia 2019 r. Burmistrz Gminy W. zwrócił się o rozstrzygnięcie sporu o właściwość pomiędzy nim a Burmistrzem Gminy K. w przedmiocie wskazania organu właściwego do rozpoznania wniosku J. K. o przyznanie pomocy w formie udzielenia schronienia. W uzasadnieniu wniosku podniesiono, że zawiadomieniem o przekazaniu sprawy z 23 stycznia 2019 r. Burmistrz Gminy K. stwierdził, że w świetle art. 101 ust. 2 ustawy z 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (Dz.U. z 2018 r. poz. 1508 ze zm.; dalej jako: "u.p.s."), nie jest właściwy do przyznania wnioskodawczyni pomocy społecznej w formie udzielenia schronienia, gdyż jest ona osobą zamieszkałą na terenie Gminy W., gdzie jest zameldowana. Nadto Burmistrz Gminy K. podniósł, że centrum interesów życiowych wnioskodawczyni znajduje się na terenie Gminy W., gdzie J. K. chce zamieszkiwać. Burmistrz Gminy W. nie zgodził się z powyższym stanowiskiem. W jego ocenie J. K. należy uznać za osobę bezdomną, gdyż nie jest zameldowana na pobyt stały i nie posiada stałego miejsca zamieszkania. Ostatnim jej miejscem zameldowania na pobyt stały był K., gdzie do 6 stycznia 2010 r., tj. przez większą część swojego dotychczasowego życia, zamieszkiwała w budynku przy ul. S. [...]. Wobec problemów finansowych musiała się wyprowadzić z rodzinnej miejscowości. Następnie przebywała w różnych miejscach, w tym przez krótki czas zamieszkiwała w W. przy ul. P. [...], gdzie została tymczasowo zameldowana przez znajomych, którzy udzielili jej okresowej gościny z uwagi na sytuację życiową. W tym czasie miała podjąć działania zmierzające do znalezienia sobie miejsca stałego zamieszkania. Jak wynika z treści złożonych wyjaśnień przez właściciela nieruchomości, tj. H. K., J. K. w grudniu 2017 r. z własnej woli opuściła miejsce tymczasowego pobytu w W. Prawdopodobnie wyjechała do syna zamieszkałego w N. w Republice [...]. W późniejszym okresie już nie przebywała na terenie Gminy W. Stosownie do art. 101 ust. 1 u.p.s. w przypadku osoby bezdomnej właściwą miejscowo jest gmina ostatniego miejsca zameldowania tej osoby na pobyt stały. Gminą ostatniego miejsca zameldowania J. K. na pobyt stały była Gmina K. Rozpoznając przedmiotową sprawę nie sposób pominąć również okoliczności, że wniosek o udzielenie pomocy społecznej w formie schronienia złożyła ona do Miejsko-Gminnego Ośrodka Pomocy Społecznej w K., gdyż to z Gminą K. jest związana emocjonalnie, z tą gminą wiąże się faktycznie jej centrum interesów życiowych oraz to właśnie w tej gminie obecnie się zatrzymała i zamieszkuje.