Wyrok NSA z dnia 23 maja 2019 r., sygn. II OSK 1688/17

Samorząd terytorialny

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Leszek Kiermaszek Sędziowie Sędzia NSA Barbara Adamiak (spr.) Sędzia del. WSA Tomasz Świstak Protokolant starszy inspektor sądowy W. L. po rozpoznaniu w dniu 23 maja 2019 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Rady Miejskiej w R. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 13 kwietnia 2017 r. sygn. akt VIII SA/Wa 399/16 w sprawie ze skargi Prokuratora Prokuratury Rejonowej R. w R. na uchwałę Rady Miejskiej w R. z dnia 30 stycznia 2006 r. nr ... w przedmiocie uchwalenia regulaminu dostarczania wody i odprowadzania ścieków oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 13 kwietnia 2017 r. sygn. akt VIII SA/Wa 399/16, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, po rozpoznaniu skargi Prokuratora Prokuratury Rejonowej R. w R. na uchwałę Rady Miejskiej w R. z dnia 30 stycznia 2006 r., nr ... w przedmiocie uchwalenia regulaminu dostarczania wody i odprowadzania ścieków stwierdził nieważność zaskarżonej uchwały.

W uzasadnieniu powyższego wyroku Sąd wskazał, że uchwała Rady Miejskiej w R., stosownie do art. 19 ust. 1 zdanie 2 ustawy z dnia 7 czerwca 2001 r. o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków (Dz.U. z 2001 r. Nr 72, poz. 747 ze zm.), stanowi akt prawa miejscowego, a zatem jej zaskarżenie przez prokuratora nie było ograniczone żadnym terminem (art. 53 § 3 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi). Uznając zatem za dopuszczalną skargę wniesioną przez Prokuratora, Sąd dokonał jej merytorycznej kontroli, dochodząc do wniosku, że skarga jest zasadna.

Wojewódzki Sąd Administracyjny wskazał, że zaskarżona uchwała została wydana w oparciu o delegację ustawową określoną w art. 19 ust. 1 i 2 ustawy o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzeniu ścieków. Podjęcie uchwały na podstawie art. 19 ust. 1 ustawy o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków zobowiązuje radę gminy z jednej strony do wyczerpania wszystkich wskazanych w art. 19 ust. 2 - będącym normą iuris cogentis - elementów, a z drugiej, czyni niedopuszczalnym zamieszczanie w niej sformułowań nie znajdujących uzasadnienia w upoważnieniu ustawowym.