Wyrok NSA z dnia 20 marca 2019 r., sygn. II OSK 1115/17

Na potrzeby art. 35 ustawy o ewidencji ludności przez „opuszczenie miejsca stałego pobytu” należy rozumieć nie tylko fizyczne nieprzebywanie, ale i zamiar opuszczenia danego lokalu, z jednoczesnym zerwaniem wszelkich związków z lokalem dotychczasowym i założeniem w nowym miejscu ośrodka swoich osobistych i majątkowych interesów. Zamiar taki winien dać się określić na podstawie obiektywnych, możliwych do stwierdzenia okoliczności.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Anna Łuczaj (spr.), Sędzia NSA Barbara Adamiak, Sędzia WSA (del.) Tomasz Świstak, Protokolant starszy asystent sędziego Hubert Sęczkowski, po rozpoznaniu w dniu 20 marca 2019 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej W. K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 20 stycznia 2017 r. sygn. akt III SA/Łd 822/16 w sprawie ze skargi W.K. na decyzję Wojewody [...] z dnia [...] lipca 2016 r. nr [...] w przedmiocie wymeldowania 1. oddala skargę kasacyjną; 2. zasądza od W. K. na rzecz Wojewody [...] kwotę 240 (dwieście czterdzieści) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi, wyrokiem z dnia 20 stycznia 2017 r., sygn. akt III SA/Łd 822/16, oddalił skargę W. K. na decyzję Wojewody [...] z dnia [...] lipca 2016 r. nr [...] w przedmiocie wymeldowania.

Powyższy wyrok zapadł w następujących okolicznościach faktycznych i prawnych sprawy:

Prezydent Miasta [...], decyzją z [...] sierpnia 2015 r., po rozpoznaniu wniosku H. J., orzekł o wymeldowaniu H. K., W. K. i R. K. z pobytu stałego w lokalu nr [...] przy ul. [...] [...] w [...], uznając, że osoby te nie przebywają w ww. lokalu.

Wojewoda [...], decyzją z [...] września 2015 r., uchylił powyższą decyzję organu I instancji i przekazał sprawę do ponownego rozpatrzenia.

Prezydent Miasta [...], po ponownym przeprowadzeniu postępowania, decyzją z dnia [...] maja 2016 r., na podstawie art. 35 ustawy z 24 września 2010 r. o ewidencji ludności (t.j. Dz.U. z 2016r., poz. 722 ze zm.), orzekł o wymeldowaniu z pobytu stałego W. K. w lokalu nr [...] przy ul. [...] [...] w [...]. Organ meldunkowy uznał, iż zgromadzony w sprawie materiał daje podstawy do wydania decyzji o wymeldowaniu W. K., ponieważ od kilku lat nie przebywa i nie zamieszkuje w spornym lokalu, skupiając swoje życie osobiste i rodzinne poza przedmiotowym lokalem.