Wyrok NSA z dnia 29 stycznia 2019 r., sygn. II OSK 1877/18

Cudzoziemcy

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Jerzy Stelmasiak Sędziowie Sędzia NSA Małgorzata Masternak-Kubiak (spr.) Sędzia del. WSA Kazimierz Bandarzewski Protokolant starszy asystent sędziego Tomasz Godlewski po rozpoznaniu w dniu 29 stycznia 2019 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej F. J. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 12 lutego 2018 r. sygn. akt IV SAB/Wa 331/17 w sprawie ze skargi F. J. na bezczynność Wojewody [...] w przedmiocie wydania zezwolenia na pobyt czasowy na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej 1. uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Warszawie; 2. zasądza od Wojewody [...] na rzecz F. J. kwotę 600 (sześćset) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 12 lutego 2018 r., sygn. akt IV SAB/Wa 331/17, oddalił skargę F. J. na bezczynność Wojewody [...] w przedmiocie wydania zezwolenia na pobyt czasowy na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Wyrok ten został wydany w następującym stanie faktycznym i prawnym sprawy. F. J. - obywatelka [...] - wniosła skargę, na bezczynność Wojewody [...], wobec pozostawienia bez rozpoznania jej wniosku o udzielenie zezwolenia na pobyt czasowy i pracę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

W skardze zarzucono naruszenie:

a) art. 64 § 2 K.p.a., poprzez:

- pozostawienie bez rozpoznania wniosku cudzoziemki, wobec niezałączenia informacji starosty o braku możliwości zaspokojenia potrzeb kadrowych pracodawcy w oparciu o lokalny rynek pracy, zwanej dalej "testem rynku pracy", mimo że dokument ten nie stanowi braku formalnego podania albowiem:

- okoliczność, że podmiot powierzający wykonywanie pracy nie ma możliwości zaspokojenia potrzeb kadrowych na lokalnym rynku pracy stanowi materialnoprawną przesłankę udzielenia zezwolenia na pobyt czasowy i pracę, której niespełnienie - zgodnie z art. 100 ust. 1 pkt 1 w zw. z art. 114 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 12 grudnia 2013 r. o cudzoziemcach (tekst jedn. Dz.U. z 2016 r. poz. 1990 ze zm.) - dalej: "ustawa o cudzoziemcach", stanowi podstawę do odmowy udzielenia zezwolenia na pobyt czasowy; okoliczność ta nie może być zatem badana na etapie oceny wymogów formalnych podania;