Wyrok NSA z dnia 16 kwietnia 2019 r., sygn. II GSK 145/19

Administracyjne postępowanie

 

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Mirosław Trzecki Sędzia NSA Dorota Dąbek Sędzia del. WSA Urszula Wilk (spr.) po rozpoznaniu w dniu 16 kwietnia 2019 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej Głównego Inspektora Farmaceutycznego od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 15 listopada 2018 r. sygn. akt VI SA/Wa 1343/18 w sprawie ze skargi Okręgowej Izby Aptekarskiej w A. na postanowienie Głównego Inspektora Farmaceutycznego z dnia [...] maja 2018 r., nr [...] w przedmiocie odmowy dopuszczenia do udziału w postępowaniu 1. oddala skargę kasacyjną, 2. zasądza od Głównego Inspektora Farmaceutycznego na rzecz Okręgowej Izby Aptekarskiej w A. 240 (dwieście czterdzieści) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wyrokiem z 15 listopada 2018 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie po rozpoznaniu sprawy ze skargi Okręgowej Izby Aptekarskiej w A. (dalej: Izba, OIA, skarżąca) na postanowienie Głównego Inspektora Farmaceutycznego (dalej: GIF) z [...] maja 2018 r. nr [...] w przedmiocie odmowy dopuszczenia do udziału w postępowaniu na prawach strony, uchylił zaskarżone postanowienie oraz poprzedzające je postanowienie Pomorskiego Wojewódzkiego Inspektora Farmaceutycznego i zasądził od organu na rzecz skarżącej zwrot kosztów postępowania.

Wyrok ten wydano w następującym stanie sprawy:

Okręgowa Izba Aptekarska w A. wystąpiła o dopuszczenie do udziału w postępowaniu administracyjnym wszczętym na podstawie wniosku B. z o.o. w G. w sprawie udzielenia zezwolenia na prowadzenie apteki ogólnodostępnej o nazwie "[...]" zlokalizowanej w [...] przy ul. [...].

Pomorski Wojewódzki Inspektor Farmaceutyczny na podstawie art. 31 § 1 pkt 2 i § 2 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz.U. z 2016 r. poz. 23 ze zm.; dalej: k.p.a.) odmówił Izbie dopuszczenia do udziału w tym postępowaniu. Organ I instancji uznał, że nie zostały spełnione przesłanki z art. 31 § 1 k.p.a., zarówno w zakresie dotyczącym celów statutowych organizacji społecznej, jak i posiadania przez nią interesu społecznego w postępowaniu. Ponadto wyjaśnił, że dopuszczenie organizacji społecznej do postępowania na prawach strony i dalszy jej udział w tym postępowaniu nie może służyć jedynie partykularnym interesom samej organizacji społecznej lub jej członków. Musi bowiem odpowiadać wymaganiom racjonalnie pojmowanej kontroli społecznej nad postępowaniem administracyjnym w sprawach indywidualnych i działaniem organów administracyjnych.