Wyrok NSA z dnia 15 marca 2019 r., sygn. II GSK 40/17

Kara administracyjna; Transport

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Małgorzata Rysz (spr.) Sędzia NSA Wojciech Kręcisz Sędzia del. WSA Cezary Kosterna Protokolant Paweł Gorajewski po rozpoznaniu w dniu 15 marca 2019 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej Spółki A od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 25 sierpnia 2016 r. sygn. akt VI SA/Wa 297/16 w sprawie ze skargi Spółki A na decyzję Głównego Inspektora Transportu Drogowego z dnia [...] listopada 2015 r. nr [...] w przedmiocie kary pieniężnej za naruszenie przepisów o transporcie drogowym 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od Spółki A na rzecz Głównego Inspektora Transportu Drogowego 675 zł (sześćset siedemdziesiąt pięć złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wyrokiem z 25 sierpnia 2016 r. (sygn. akt VI SA/Wa 297/16) Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie (dalej: WSA) oddalił w całości skargę Spółki A (dalej: skarżąca) na decyzję Głównego Inspektora Transportu Drogowego (dalej: GITD) z [...] listopada 2015 r. (nr [...]) w przedmiocie kary pieniężnej za naruszenie przepisów o transporcie drogowym.

WSA orzekał w następującym stanie sprawy.

W dniu [...] lipca 2015 r. w [...] przeprowadzono kontrolę drogową autobusu (nr rej. [...]), którym - w imieniu skarżącej - wykonywany był regularny przewóz osób na linii [...]. Podczas kontroli stwierdzono, że autobus nie posiada bocznej tablicy kierunkowej. Stwierdzono również uchybienia w zakresie dokumentowania czasu pracy kierowcy.

Decyzją z [...] września 2015 r. Podkarpacki Wojewódzki Inspektor Transportu Drogowego (dalej: WITD) nałożył na skarżącą karę pieniężną w wysokości 5950 zł, w tym 5000 zł za wykonywanie transportu drogowego osób autobusem, który nie odpowiadał warunkom technicznym autobusu przeznaczonego dla danego rodzaju przewozu osób.

Skarżąca złożyła odwołanie od decyzji WITD w części nakładającej karę pieniężną za naruszenie polegające na wykonywaniu przewozu autobusem, który nie odpowiada wymaganym warunkom technicznym ze względu na rodzaj wykonywanego przewozu regularnego. Stwierdziła w szczególności, że tablice kierunkowe nie należą do warunków technicznych pojazdu, lecz stanowią wyposażenie pojazdu.