Wyrok NSA z dnia 2 kwietnia 2019 r., sygn. II GSK 162/17

Gry losowe

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Gabriela Jyż (spr.) Sędzia NSA Zbigniew Czarnik Sędzia del. WSA Urszula Wilk Protokolant Konrad Piasecki po rozpoznaniu w dniu 2 kwietnia 2019 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej W. W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we W. z dnia 14 września 2016 r. sygn. akt III SA/Wr 211/16 w sprawie ze skargi W. W. na decyzję Dyrektora Izby Celnej we W. z dnia [...] stycznia 2016 r. nr [...] w przedmiocie kary pieniężnej z tytułu urządzania gier na automacie poza kasynem gry oddala skargę kasacyjną

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 14 września 2016 r., Wojewódzki Sąd Administracyjny we W. oddalił w całości skargę W. W. na decyzję Dyrektora Izby Celnej we W. z dnia [...] stycznia 2016 r., w przedmiocie kary z tytułu urządzania gier na automacie poza kasynem gry.

Sąd I instancji orzekał w następującym stanie sprawy:

w wyniku przeprowadzonej w dniu 5 sierpnia 2013 r. kontroli lokalu skarżącego B.P. "V." W. W., przy ul. S. w L., funkcjonariusze celni ujawnili urządzenie nazwie DONKEY MULTIGAME (Nr [...]). Na podstawie przeprowadzonego eksperymentu stwierdzono, że urządzenie spełnia definicyjne przesłanki gier na automatach, określone w art. 2 ust. 3 ustawy z dnia 19 listopada 2009 r. o grach hazardowych (Dz. U. z 2015 r., poz. 612; dalej: u.g.h.). Ustalono również, że lokal nie był kasynem gry w rozumieniu art. 4 ust. 1 ustawy.

Na podstawie ustaleń kontroli, Naczelnik Urzędu Celnego w L., decyzją z dnia [...] sierpnia 2015 r., nałożył na skarżącego pieniężną w wysokości 12.000 zł, w związku z eksploatacją automatu poza kasynem gry.

Objętą skargą decyzją, Dyrektor Izby Celnej we W. utrzymał w mocy rozstrzygnięcie organu I instancji. Organ w motywach wskazał, że urządzającym gry na ujawnionym automacie był skarżący, na co wskazywała treść dwóch umów najmu powierzchni użytkowej lokalu, którą skarżący wynajmował spółce z o.o. V. S.. Umowy te przewidywały między innymi, że skarżący obowiązany był do zapewnienia dostęp do automatu serwisantom, dostarczania do automatu energii elektrycznej i zapewnienia właściwych warunków przewidzianych dla prowadzenia działalności w zakresie gier na automatach losowych. Ponadto skarżący posiadała kontakt z serwisantem oraz reprezentował właściciela automatu, w przypadku ingerencji osób trzecich czy organów administracji państwowej w odniesieniu do automatu. W ocenie organu strona pobierała opłaty za najem, była zatem finansowo zainteresowana wysokim przychodem - długie godziny otwarcia lokalu, zapewnienie sprawności lokalu, obsługa graczy, etc.