Wyrok NSA z dnia 2 kwietnia 2019 r., sygn. I GSK 12/19

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Piotr Pietrasz (spr.) Sędzia NSA Dariusz Dudra Sędzia del. WSA Piotr Kraczowski Protokolant Dorota Onyśk po rozpoznaniu w dniu 2 kwietnia 2019 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej Samorządowego Kolegium Odwoławczego w P. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 5 września 2018 r. sygn. akt III SA/Po 154/18 w sprawie ze skargi A. C.-K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w P. z dnia(...)listopada 2017 r. nr (...) w przedmiocie określenia kwoty dotacji wykorzystanej niezgodnie z przeznaczeniem podlegającej zwrotowi do budżetu powiatu 1. oddala skargę kasacyjną, 2. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego w P. na rzecz A. C.-K. kwotę 8100 (osiem tysięcy sto) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu wyrokiem z dnia 22 sierpnia 2018 r., sygn. akt III SA/Po 154/18 w sprawie skargi A. C.-K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w P. z dnia (...) listopada 2017 r. nr (...) w przedmiocie określenia przypadającej do zwrotu kwoty dotacji oświatowej za lata 2011-2015, uchylił punkt 2-7 zaskarżanej decyzji, oraz zasądził zwrot kosztów postępowania sądowego.

Samorządowe Kolegium Odwoławcze w P. na podstawie art. 173 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2018 r. poz. 1302, zwanej dalej p.p.s.a.), wniosło skargę kasacyjną od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 5 września 2018 r., sygn. akt III SA/Po 154/18, zaskarżając powyższe orzeczenie w całości. Zaskarżonemu wyrokowi zarzucił: na podstawie art. 174 pkt 1 p.p.s.a. naruszenie przepisów prawa materialnego tj.:

1) art. 70 § 1 i art. 21 § 1 pkt 1 w zw. z art. 59 § 1 pkt 9 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2018 r., poz. 800, dalej: o. p.) w zw. z art. 60 pkt 1, art. 61 ust. 1 pkt 4 i art. 67 ust. 1 oraz w zw. z art. 252 ust. 1 i ust. 5 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (D. U. z 2017 r., poz. 2077, dalej: u.f.p.) poprzez ich błędną wykładnię polegającą na przyjęciu przez Sąd I instancji, że organ władny jest wydać decyzję określającą zwrot dotacji wykorzystanej niezgodnie z przeznaczeniem w terminie 5 lat od końca roku, w którym beneficjent otrzymał dotację, podczas gdy, prawidłowa wykładnia w/w przepisów prowadzi do wniosku, że bieg terminu przedawnienia obowiązku zwrotu dotacji oświatowej wykorzystanej niezgodnie z przeznaczeniem rozpoczyna się od końca roku, w którym beneficjent dotacji miał obowiązek rozliczenia i zwrotu dotacji, w konsekwencji organ może wydać decyzję w sprawie zwrotu dotacji w terminie 5 lat licząc od końca roku, w którym beneficjent dotacji miał obowiązek rozliczenia i zwrotu dotacji;