Wyrok NSA z dnia 11 kwietnia 2019 r., sygn. II GSK 1658/17

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Janusz Drachal Sędzia NSA Krystyna Anna Stec (spr.) Sędzia del. WSA Tomasz Smoleń Protokolant starszy asystent sędziego Mateusz Rogala po rozpoznaniu w dniu 11 kwietnia 2019 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej D. J. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 14 grudnia 2016 r. sygn. akt V SA/Wa 4110/15 w sprawie ze skargi D. J. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w W. z dnia [...] sierpnia 2015 r. nr [...] w przedmiocie kary pieniężnej z tytułu urządzania gier na automatach poza kasynem gry 1. oddala skargę kasacyjną; 2. zasądza od D. J. na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w W. 2700 (dwa tysiące siedemset) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 14 grudnia 2016 r., sygn. akt V SA/Wa 4110/15, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę D. J. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w W. z dnia [...] sierpnia 2015 r., w przedmiocie kary pieniężnej za urządzanie gier na automatach poza kasynem gry.

Zaskarżoną decyzją Dyrektor Izby Celnej w W. utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Celnego II w W. z dnia [...] kwietnia 2015 r. w przedmiocie wymierzenia D. J. kary pieniężnej w wysokości 36.000 zł za urządzanie gier na automatach: Hot Spot Platin o numerze [...], Hot Spot o numerze [...] oraz Hot Spot Platin o numerze [...] poza kasynem gry, tj. w lokalu znajdującym się w W. przy ul. T. [...],[...]. W podstawie prawnej decyzji organu I instancji wskazano: art. 89 ust. 1 pkt 2 i ust. 2 pkt 2, art. 90, art. 91 ustawy z dnia 19 listopada 2009 r. o grach hazardowych (Dz. U. Nr 201, poz. 1540 ze zm.; dalej: u.g.h.).

Sąd I instancji uzasadniając oddalenie skargi D. J. na podstawie art. 151 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn. Dz. U. z 2018 r. poz. 1302; dalej: p.p.s.a.), przytoczył dokonane w sprawie ustalenia faktyczne, zaakceptował uznanie przez organy, że skarżąca była podmiotem urządzającym gry na automatach i stwierdził, że za prawidłowe uznać należało zakwalifikowanie deliktu popełnionego przez skarżącą do art. 89 ust. 1 pkt 2 u.g.h. i w rezultacie wymierzenie jej kary ustalonej zgodnie z art. 89 ust. 2 pkt 2 u.g.h.