Wyrok NSA z dnia 15 maja 2019 r., sygn. II GSK 5274/16

Własność przemysłowa

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Wojciech Kręcisz Sędzia NSA Joanna Sieńczyło-Chlabicz (spr.) Sędzia del. WSA Barbara Kołodziejczak-Osetek Protokolant Anna Fyda-Kawula po rozpoznaniu w dniu 15 maja 2019 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej [...] od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 6 kwietnia 2016 r. sygn. akt VI SA/Wa 2195/15 w sprawie ze skargi [...] na decyzję Urzędu Patentowego Rzeczypospolitej Polskiej z dnia [...] czerwca 2015 r. nr [...] w przedmiocie unieważnienia prawa z rejestracji wzoru przemysłowego oddala skargę kasacyjną

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 6 kwietnia 2016 r., sygn. akt VI SA/Wa 2195/15, po rozpoznaniu sprawy ze skargi [...] na decyzję Urzędu Patentowego Rzeczypospolitej Polskiej z dnia [...] czerwca 2015 r. nr Sp. [...] w przedmiocie unieważnienia prawa z rejestracji wzoru przemysłowego: uchylił zaskarżoną decyzję (pkt 1); zasądził od Urzędu Patentowego Rzeczypospolitej Polskiej na rzecz [...] kwotę 1617 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Sąd I instancji za podstawę rozstrzygnięcia przyjął następujące ustalenia.

I

W dniu 13 lutego 2015 r. do Urzędu Patentowego Rzeczypospolitej Polskiej (dalej: Urząd Patentowy, organ) wpłynął sprzeciw [...] prowadzącego działalność gospodarczą pod firmą [...] (dalej: wnoszący sprzeciw) wobec prawomocnej decyzji o udzieleniu na rzecz [...] (dalej: uprawniony) prawa z rejestracji wzoru przemysłowego pt.: "Gondola wózka" nr Rp.20774, z pierwszeństwem od dnia 31 grudnia 2013 r.

Jako podstawę prawną sprzeciwu wskazano przepisy art. 102 ust. 1, ust. 2 i ust. 3 pkt 2 i 4, art. 103 ust. 1, art. 104 oraz art. 107 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 30 czerwca 2000 r. - Prawo własności przemysłowej (t.j. Dz. U. z 2013 r., poz. 1410 - dalej: p.w.p.). W uzasadnieniu wnoszący sprzeciw podniósł, że sporny wzór przemysłowy nie spełnia definicyjnych kryteriów wzoru przemysłowego z powodu braku jego widoczności w trakcie zwykłego użytkowania. Ponadto podniósł zarzuty zarówno braku nowości, jak i braku indywidualnego charakteru spornego wzoru, a także charakter użytkowy i funkcjonalny wszystkich jego cech.