Wyrok NSA z dnia 11 stycznia 2019 r., sygn. II GSK 4252/16

Gry losowe

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Mirosław Trzecki Sędzia NSA Krystyna Anna Stec (spr.) Sędzia del. WSA Elżbieta Kowalik-Grzanka Protokolant Anna Fyda-Kawula po rozpoznaniu w dniu 11 stycznia 2019 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej Dyrektora Izby Celnej w K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 8 marca 2016 r. sygn. akt III SA/Kr 1011/15 w sprawie ze skargi R. O. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w K. z dnia [...] czerwca 2015 r. nr [...] w przedmiocie kary pieniężnej z tytułu urządzania gier na automatach poza kasynem gry 1) uchyla zaskarżony wyrok; 2) oddala skargę; 3) zasądza od R. O. na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w K. 5160 (słownie: pięć tysięcy sto sześćdziesiąt) złotych tytułem kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 8 marca 2016 r., sygn. akt III SA/Kr 1011/15, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie po rozpoznaniu sprawy ze skargi R. O. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w K. z dnia [...] czerwca 2015 r. w przedmiocie kary pieniężnej za urządzanie gier na automatach poza kasynem gry, m.in. uchylił zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję organu I instancji.

Wskazaną decyzją z dnia [...] czerwca 2015 r. Dyrektor Izby Celnej w K., wydaną na podstawie art. 233 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. 2015 r., poz. 613; dalej: o.p.), utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Celnego w N. z dnia [...] kwietnia 2015 r., wydaną na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 2, art. 90 i art. 91 ustawy z dnia 19 listopada 2009 r. o grach hazardowych (tekst jedn. Dz. U. z 2015 r. poz. 612 ze zm.; dalej: u.g.h.), wymierzającą R. O. karę pieniężną w wysokości 24.000 zł za urządzanie gier na automatach poza kasynem gry.

Sąd I instancji uzasadniając swoje rozstrzygnięcie w sprawie na podstawie art. 145 § 1 pkt 1 lit. a) w zw. z art. 135 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.; dalej: p.p.s.a.), stwierdził, że organy nie wykazały, czy skarżący jako wydzierżawiający powierzchnię pod instalację automatów do gier jest urządzającym gry na automatach rozumieniu art. 89 ust. 1 pkt 2 u.g.h. Zdaniem Sądu, organy w szczególności nie wskazały, czy i które z postanowień umowy zawartej przez skarżącego oraz z jakich przyczyn decydują o zasadności przypisania mu zachowania określonego w art. 89 ust. 1 pkt 2 u.g.h. jako urządzanie gier. Poza tym, zdaniem WSA, z zeznań skarżącego wynika, że obsługi automatów dokonywała osoba obca, przyjeżdżająca do lokalu co dwa, trzy dni. Skarżący nie dysponował kluczami do tych urządzeń, które były cały czas włączone, nie wypłacał też żadnych wygranych, ani nie zaopatrywał automatów w gotówkę. Osoby obsługujące automaty skarżący znał tylko z imienia. Okoliczności tych - istotnych w świetle brzmienia art. 89 ust. 1 pkt. 2 u.g.h. - organ nie rozważył i pominął je. W tym stanie rzeczy należało zdaniem Sądu uznać, że błędna ocena materiału dowodowego skutkowała naruszeniem art. 89 ust. 1 pkt. 2 u.g.h. przez niewłaściwe uznanie, że skarżący jest podmiotem urządzającym gry na automatach i podlega karze przewidzianej w ust. 2 pkt 2 tego przepisu.