Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Wyrok NSA z dnia 6 grudnia 2019 r., sygn. I FSK 1909/19

Podatek od towarów i usług

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Maria Dożynkiewicz, Sędzia NSA Danuta Oleś (spr.), Sędzia WSA (del.) Maja Chodacka, Protokolant Krzysztof Zaleski, po rozpoznaniu w dniu 6 grudnia 2019 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej P.L. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie z dnia 27 czerwca 2019 r. sygn. akt I SA/Ol 375/19 w sprawie ze skargi P.L. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Olsztynie z dnia 20 czerwca 2016 r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za okres od stycznia do grudnia 2013 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od P.L. na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Olsztynie kwotę 3600 (trzy tysiące sześćset) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Zaskarżonym wyrokiem z 27 czerwca 2019 r., sygn. akt I SA/Ol 375/19, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie oddalił skargę P.L. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Olsztynie z 20 czerwca 2016 r., w przedmiocie podatku od towarów i usług za miesiące od stycznia do grudnia 2013 r.

Dyrektor Izby Skarbowej w Olsztynie powyższą decyzją rozstrzygnął w zakresie zobowiązania P.L. (dalej: "strona" lub "skarżący") w podatku od towarów i usług za wskazane miesiące.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie wyrokiem z 17 listopada 2016 r., sygn. akt I SA/Ol 663/16, uchylił powyższą decyzję, natomiast Naczelny Sąd Administracyjny wyrokiem z 22 lutego 2019 r., sygn. akt I FSK 430/17, uchylił wyrok Sądu pierwszej instancji w całości i przekazał sprawę temu Sądowi do ponownego rozpoznania.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie ponownie rozpoznając sprawę uznał skargę za niezasadną.

Skargę kasacyjną od powyższego wyroku wniósł skarżący. Wyrok zaskarżył w całości, zarzucając naruszenie:

I. przepisów postępowania mające istotny wpływ na wynik sprawy, to jest:

1. art. 141 § 4 w zw. z art. 145 § 1 pkt 1 lit. c) ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2018 r., poz. 1302, dalej: "P.p.s.a.") w zbiegu z § 2 tego artykułu w nawiązaniu do 123 § 1, art. 188, art. 191 i art. 210 § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm., dalej: "Ordynacja podatkowa"), poprzez brak dokonania w zaskarżonym wyroku pogłębionej kontroli zastosowania w sprawie przez organy administracji: zasady czynnego udziału strony w postępowaniu, zasady swobodnej oceny dowodów, nieprawidłową ocenę stanu faktycznego i materiału dowodowego oraz brak uwzględnienia wszystkich okoliczności sprawy, oparcie rozstrzygnięcia nie na zebranych w sprawie dowodach materialnych, ale na domniemaniach faktycznych, wywiedzionych wprost z motywów decyzji, które pozostają w sprzeczności z dowodami zgromadzonymi w sprawie,

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00