Wyrok NSA z dnia 13 sierpnia 2019 r., sygn. II FSK 3485/17

Pracownik nie musi dopłacać zaległego podatku, jeżeli pracodawca nie pobrał zaliczki wskutek błędnej interpretacji otrzymanej od organu podatkowego.

Gazeta Prawna nr 157/2019

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Jan Rudowski, Sędzia NSA Stefan Babiarz (sprawozdawca), Sędzia NSA Jacek Brolik (autor uzasadnienia), Protokolant Agata Milewska, po rozpoznaniu w dniu 13 sierpnia 2019 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej M.J. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 6 czerwca 2017 r. sygn. akt I SA/Wr 261/17 w sprawie ze skargi M. J. na interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu działającego z upoważnienia Ministra Rozwoju i Finansów z dnia 15 grudnia 2016 r. nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych 1. uchyla zaskarżony wyrok w całości, 2. uchyla zaskarżoną interpretację Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu działającego z upoważnienia Ministra Rozwoju i Finansów z dnia 15 grudnia 2016 r., nr [...], 3. zasądza od Szefa Krajowej Administracji Skarbowej na rzecz M.J. kwotę 760 (słownie: siedemset sześćdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego. c.v.s.

Uzasadnienie

1. Wyrokiem z 6 czerwca 2017 r., I SA/Wr 261/17, Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu oddalił skargę M. J. (dalej: "skarżąca", "strona") na interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu działającego z upoważnienia Ministra Rozwoju i Finansów z 15 grudnia 2016 r. w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych.

2. Ze stanu sprawy przyjętego przez sąd pierwszej instancji wynika, że we wniosku wskazano, iż skarżąca jest zatrudniona na podstawie umowy o pracę w spółce z o.o., która to spółka jest płatnikiem. Strona wskazała, że w ramach obowiązków pracowniczych została delegowana do prac przy projektach badawczych współfinansowanych z uzyskanych przez pracodawcę środków pochodzących z bezzwrotnej pomocy, udzielonej przez Komisję Europejską (tzw. grantów). W ramach istniejącego stosunku pracy tylko część pracy z etatu była wykonywana przy tych projektach, co jest potwierdzone wewnętrzną dokumentacją spółki. Za wykonywaną pracę przy projektach wnioskodawczyni otrzymywała wynagrodzenie, które było finansowane przez spółkę bezpośrednio z grantów. Od tej części wynagrodzenia pracodawca nie pobierał jako płatnik zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych, gdyż zastosował zwolnienie z opodatkowania tych dochodów zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 46 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361 ze zm., dalej: u.p.d.o.f.). Zwolnienie zostało zastosowane przez pracodawcę w wyniku uzyskania interpretacji indywidualnych od Ministra Finansów, który uznał za prawidłowe stanowisko spółki, iż dochody osób fizycznych zatrudnionych przez spółkę do realizacji projektu w części opłacanej z grantu Komisji Europejskiej są zwolnione z podatku dochodowego od osób fizycznych na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 46 u.p.d.o.f. oraz że spółka może skorygować podatek pobrany od wcześniej wypłaconych wynagrodzeń. Jednakże Minister Finansów pismami z kwietnia 2013 r. zmienił z urzędu interpretacje indywidualne odnoszące się do wskazanych projektów, uznając stanowisko spółki za nieprawidłowe. W zmienionych interpretacjach stwierdził, że zwolnieniem o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 46 u.p.d.o.f. nie są objęte osoby będące pracownikami (podwykonawcami) bezpośredniego wykonawcy. Zwolnienie to odnosi się wprost do beneficjenta środków pochodzących ze źródeł wymienionych w lit. a/ przepisu, tym samym dochód pracownika uzyskany w związku z wykonywaniem czynności na zlecenie pracodawcy (beneficjenta) nie korzysta ze zwolnienia, bowiem nie jest spełniona przesłanka określona w lit. b/ tej regulacji.