Wyrok NSA z dnia 15 listopada 2019 r., sygn. I FSK 1132/17

Organ, ze względu na specyfikę postępowania interpretacyjnego, nie może przeprowadzić postępowania dowodowego w celu ustalenia okoliczności faktycznych sprawy. Postępowanie interpretacyjne jest bowiem procedurą szczególną, w ramach której nie jest możliwe prowadzenia postępowania dowodowego i weryfikowanie prawdziwości przedstawionego przez wnioskodawcę stanu faktycznego.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Janusz Zubrzycki, Sędzia NSA Maria Dożynkiewicz, Sędzia WSA del. Dominik Mączyński (sprawozdawca), Protokolant Katarzyna Łysiak, po rozpoznaniu w dniu 15 listopada 2019 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Szefa Krajowej Administracji Skarbowej od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z dnia 27 kwietnia 2017 r. sygn. akt I SA/Rz 157/17 w sprawie ze skargi B. W. na postanowienie Ministra Rozwoju i Finansów z dnia 13 stycznia 2017 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług 1) uchyla zaskarżony wyrok w całości, 2) oddala skargę, 3) zasądza od B. W. na rzecz Szefa Krajowej Administracji Skarbowej kwotę 580 (pięćset osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

1. postępowanie przed organem podatkowym.

1.1. Minister Rozwoju i Finansów, postanowieniem z dnia 13 stycznia 2017 r., po rozpatrzeniu zażalenia B. W. od postanowienia Ministra Rozwoju i Finansów z dnia 27 października 2016 r. w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania z wniosku skarżącego o wydanie indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, utrzymał w mocy zaskarżone rozstrzygnięcie.

1.2. Z uzasadnienia zaskarżonego postanowienia wynika, że skarżący wystąpił o wydanie indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, z zakresu podatku od towarów i usług. Przedstawiając opis stanu faktycznego podał, że w 2011 r. świadczył, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej usługi ogólnobudowlane, na które wystawiał faktury VAT. Wynikający z tych faktur podatek od towarów i usług był rozliczany w deklaracjach VAT-7. Wystawiane przez skarżącego faktury były przez jego usługobiorców przyjmowane i uwzględniane w ich księgach i rozliczeniach podatkowych, tj. wprowadzane do obrotu prawnego. U jednego z kontrahentów skarżącego przeprowadzona została kontrola, w wyniku której stwierdzono, że faktury wystawiane przez skarżącego nie odzwierciedlają prawdziwych zdarzeń gospodarczych, tj. że udokumentowane nimi czynności opodatkowane w rzeczywistości nie zostały dokonane. W związku z tym organ kontrolny uznał, że usługobiorcy skarżącego nie przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony, wynikający z przedmiotowych faktur. Skarżący podał, że za zakwestionowane u jego kontrahenta czynności (usługi) otrzymał wynagrodzenie (przelewem na rachunek bankowy), zgodnie z zakresem wykonanych usług, a wystawione na nie faktury rozliczył w odpowiednim okresie.