Wyrok NSA z dnia 2 października 2019 r., sygn. II FSK 1142/19

1. Zarzut naruszenia przepisu art. 141 § 4 p.p.s.a. można uznać za usprawiedliwiony w sytuacji, gdy skarżący wykaże, iż sąd nie wyjaśnił w sposób adekwatny do celu, jaki wynika z tego przepisu, zastosowania przez organy przepisów prawa.

2. Oczywistość wadliwości, o której mowa w art. 156 § 1 p.p.s.a., może wynikać z samej natury niedokładności, błędu lub omyłki, jak też z porównania ich z innymi niebudzącymi wątpliwości okolicznościami. Wyraża się ona bowiem w tym, że jest natychmiast rozpoznawalna i wynika jednoznacznie z treści orzeczenia.

Teza od Redakcji

Dnia 2 października 2019 r. Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Antoni Hanusz, Sędzia NSA Krzysztof Winiarski (sprawozdawca), Sędzia NSA del. Zbigniew Romała, po rozpoznaniu w dniu 2 października 2019 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Prokuratora Rejonowego w Łasku od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 22 stycznia 2019 r., sygn. akt I SA/Łd 669/18 w sprawie ze skargi Prokuratora Rejonowego w Łasku na uchwałę Rady Gminy Dobroń z dnia 24 listopada 2011 r., nr XIV/93/2011 w przedmiocie określenia wzorów formularzy deklaracji i informacji podatkowych 1) oddala skargę kasacyjną, 2) postanawia sprostować z urzędu oczywistą omyłkę sentencji zaskarżonego wyroku w ten sposób, że dodaje się tiret szóste w brzmieniu: "-7".