Wyrok NSA z dnia 21 sierpnia 2019 r., sygn. II FSK 2503/17

Użytego w przepisie art. 68 § 1 u.p.e.a. sformułowania "na wezwanie" nie można utożsamiać z wezwaniem do podjęcia przez zobowiązanego innych jeszcze czynności niż sama zapłata i upatrywać w nim źródła nakazu otwarcia urządzenia. Zwrot "na wezwanie" ustawa łączy z wyrażeniem "płaci", a nie ze sposobem pozyskania, czy lokalizacją gotówki. Innymi słowy fakt, że poborca skarbowy stawił się w lokalu, gdzie znajdowały się automaty do gier oraz kasa i tam wezwał do zapłaty egzekwowanej należności nie oznacza, że doszło do przeszukania i zastosowania przymusu, naruszając w ten sposób art. 47 § 2 w związku z art. 7 § 2 u.p.e.a.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Bogdan Lubiński, Sędzia NSA Stanisław Bogucki, Sędzia NSA Jolanta Sokołowska (sprawozdawca), Protokolant Krzysztof Zaleski, po rozpoznaniu w dniu 21 sierpnia 2019 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej A. sp. z o.o. w B. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 4 kwietnia 2017 r. sygn. akt I SA/Gl 1548/16 w sprawie ze skargi A. sp. z o.o. w B. na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 14 października 2016 r. nr [...] w przedmiocie skargi na czynność egzekucyjną 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od A. sp. z o.o. w B. na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Katowicach kwotę 480 (czterysta osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.