Wyrok NSA z dnia 22 lutego 2019 r., sygn. II FSK 3676/18

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Bogusław Dauter (sprawozdawca), Sędzia NSA Jerzy Płusa, Sędzia WSA del. Marek Kraus, Protokolant Anna Dziewiż-Przychodzeń, po rozpoznaniu w dniu 22 lutego 2019 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Łodzi od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 23 sierpnia 2018 r., sygn. akt I SA/Łd 396/18 w sprawie ze skargi O. S.A. z siedzibą w W. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Łodzi z dnia 15 stycznia 2015 r., nr [...] w przedmiocie określenia wysokości zobowiązania podatkowego w podatku od nieruchomości za 2009 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Łodzi na rzecz O. S.A. z siedzibą w W.e kwotę 5400 (słownie: pięć tysięcy czterysta) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Zaskarżonym wyrokiem z 23 sierpnia 2018 r., sygn. akt I SA/Łd 396/18, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi uwzględnił skargę O. S.A. w W. i uchylił decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Łodzi z 15 stycznia 2015 r. w przedmiocie podatku od nieruchomości za 2009 r.

Stan sprawy sąd administracyjny pierwszej instancji przedstawił następująco:

Decyzją z 6 listopada 2014 r. Prezydent Miasta L. określił spółce wysokość zobowiązania podatkowego w podatku od nieruchomości za 2009 r. w kwocie 3.876.938 zł, opodatkowując m.in.: za styczeń 2009 r. budowle o wartości 194.316.168 zł, zaś za okres od lutego do grudnia 2009 r. - o wartości 127.291.119 zł.

Po rozpatrzeniu odwołania spółki, decyzją z 15 stycznia 2015 r. SKO utrzymało w mocy rozstrzygnięcie organu pierwszej instancji. Odnosząc się do kwestii zmiany właściciela kanalizacji kablowej, organ wskazał, że tak długo, jak kable są położone w kanalizacji kablowej, obie te budowle tworzą całość techniczno-użytkową, a tym samym stanowią jedną budowlę. W niniejszej sprawie linie kablowe pozostały nadal własnością spółki, choć kanalizacja kablowa stałą się przedmiotem leasingu. Zdaniem organu, zachowana została jednak całość techniczno-użytkowa pomiędzy liniami kablowymi a kanalizacją kablową, w której kable zostały umieszczone, a zatem wskazana część budowli (linie kablowe) została zasadnie opodatkowana podatkiem od nieruchomości na podstawie art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz. U. z 2006 r. Nr 121, poz. 844 ze zm., dalej: u.p.o.l.). Ustalając podstawę opodatkowania, organ odwoławczy powołał się na opinię rzeczoznawcy z 25 marca 2013 r., dotyczącą wartości budowli spółki na 1 stycznia 2007 r. (uwzględniającą wartość linii kablowych), a także dane dotyczące wartości budowli spółki zaktualizowane w 2008 r. oraz na 1 stycznia 2009 r. i przyjął, że zaktualizowana wartość budowli spółki na 1 stycznia 2009 r., uwzględniająca wartość linii kablowych w kanalizacji kablowej, wyniosła 193.982.128 zł. Na podstawie danych z wykazów nowych środków trwałych aktualnych na 1 stycznia 2008 r. i na 1 stycznia 2009 r. organ odwoławczy ustalił, że dodatkowa wartość nowych budowli na 1 stycznia 2009 r. wyniosła w zaokrągleniu 334.040 zł. Zatem w styczniu 2009 r. prawidłowa wartość budowli spółki związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej wyniosła łącznie 194.316.168 zł, a od lutego 2009 r. - 127.291.119 zł. Tę ostatnią wartość organ wyliczył jako różnicę pomiędzy wartością budowli ze stycznia 2009 r. (194.316.168 zł), a wartością budowli wykazaną przez spółkę T. Sp. z o.o. w deklaracji podatkowej na 2009 r. (67.025.049 zł).