Wyrok NSA z dnia 3 kwietnia 2019 r., sygn. II FSK 1259/17

Postępowanie podatkowe w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych i w zakresie podatku od towarów i usług są niezależnymi od siebie, odrębnymi i podlegającymi odrębnym regulacjom prawnym, a co za tym idzie rozstrzygnięcia podejmowane w toku jednego z tych postępowań nie mają mocy wiążącej w drugim postępowaniu. Postępowania dotyczą różnych podatków, a w konsekwencji różne jest także prawo materialne mające zastosowanie w obu sprawach. Oznacza to, że nie można skutecznie przenosić tych samych uwag formułowanych na gruncie podatku od towarów i usług do podatku dochodowego, inna jest bowiem regulacja prawna i zasadniczo inny charakter obu wymienionych danin publicznych. Ponadto na gruncie podatku od towarów i usług zakwestionowanie prawa do odliczenia podatku naliczonego wymaga na przykład oceny, czy nabywca towaru działał w dobrej wierze. Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie uwzględnia natomiast przesłanki "dobrej wiary" i świadomości przy kwalifikacji prawno-podatkowej kosztów uzyskania przychodów, określając w swej treści i przepisach, do których odsyła określone wymogi, stanowiące kumulatywne przesłanki uznania wydatku jako kosztu uzyskania przychodu.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Andrzej Jagiełło, Sędzia NSA Stanisław Bogucki (sprawozdawca), Sędzia WSA del. Dominik Gajewski, Protokolant Anna Dziewiż-Przychodzeń, po rozpoznaniu w dniu 3 kwietnia 2019 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej J. K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 2 lutego 2017 r., sygn. akt I SA/Łd 946/16 w sprawie ze skargi J. K. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 5 września 2016 r., nr [...] w przedmiocie określenia wysokości zobowiązania w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2006 r. oraz odsetek za zwłokę od zaliczek w tym podatku 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od J. K. na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Łodzi kwotę 1800 (jeden tysiąc osiemset) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.