Postanowienie NSA z dnia 18 października 2018 r., sygn. I OZ 969/18

Inne

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Elżbieta Kremer po rozpoznaniu w dniu 18 października 2018 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia J. C. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 7 sierpnia 2018 r., sygn. akt II SA/Łd 111/18 o sprostowaniu oczywistej omyłki zawartej w uzasadnieniu postanowienia z dnia 18 lipca 2018 r. w sprawie ze skargi J. C. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Łodzi z dnia [...] października 2017 r. nr [...] w przedmiocie uchylenia decyzji w sprawie przyznania zasiłku stałego i wstrzymania wypłaty świadczenia postanawia: uchylić zaskarżone postanowienie.

Uzasadnienie

Postanowieniem z dnia 7 sierpnia 2018 r., sygn. akt II SA/Łd 111/18 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi sprostował w pkt 1 z urzędu oczywistą omyłkę pisarską, zawartą w uzasadnieniu postanowienia z dnia 18 lipca 2018 r. w ten sposób, że po słowach "...Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje: Zgodnie z treścią art. 61 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2018 r., poz. 1302) - w skrócie: "P.p.s.a." - po przekazaniu sądowi skargi sąd może na wniosek skarżącego..." skreślił cały fragment uzasadnienia znajdującego się na stronie 2, kończący się wersem "...W niniejszej sprawie skarżąca nie wykazała, że realne niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków, o..." i wpisał następujący tekst: "wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub w części zaskarżonego aktu lub czynności, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. Postanowienie, o którym wyżej mowa sąd może wydać na posiedzeniu niejawnym (art. 61 § 5 P.p.s.a.). Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, że warunkiem wstrzymania wykonania zaskarżonego aktu lub czynności jest wykazanie we wniosku okoliczności wskazanych w art. 61 § 3 P.p.s.a. - wystąpienia niebezpieczeństwa nastąpienia znacznej szkody lub trudnych do odwrócenia skutków w wyniku wykonania zaskarżonego aktu lub czynności. Sąd podejmuje decyzję o wstrzymaniu wykonania zaskarżonego aktu lub czynności na podstawie okoliczności wskazanych przez stronę skarżącą, ale także uwzględnia inne okoliczności, które mają znaczenie dla rozpoznania wniosku. Przesłanki w postaci wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków, o których mowa w art. 61 § 3 P.p.s.a. należy wiązać z sytuacją, która może powstać, gdy zaskarżony do sądu akt administracyjny zostanie wykonany, a następnie na skutek uwzględnienia skargi akt ten zostanie wzruszony. O takim potencjalnym niebezpieczeństwie jest mowa w powołanym przepisie i z taką sytuacją należy wiązać możliwość wyrządzenia szkody lub trudnych do odwrócenia skutków. Oznacza to, że wstrzymanie wykonania zaskarżonego aktu ma charakter wyjątkowy, a jego warunkiem jest uprawdopodobnienie istnienia przesłanek wymienionych w cytowanym przepisie. Rozpoznając po raz kolejny wniosek skarżącej sąd, stosownie do art. 190 P.p.s.a. związany jest poglądem prawnym i oceną prawną zawartą w cytowanym wyżej uzasadnieniu postanowienia Naczelnego Sądu Administracyjnego. NSA zaś ocenił, że charakter świadczenia, okoliczność, że przyznawane jest ono osobom dotkniętym ubóstwem, nie posiadającym innych dochodów nie przesądza - w razie wstrzymania wypłaty tego zasiłku - o realnym niebezpieczeństwie wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków, o czym mowa w art. 61 § 3 P.p.s.a. Bezsporne jest przy tym, że skarżąca nie wskazała na żadne inne okoliczności dla uzasadnienia wniosku. W związku z tym, zgodnie z wiążącym poglądem NSA należało uznać, że skarżąca nie wykazała przesłanek uzasadniających uwzględnienie wniosku o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji, o których stanowi art. 61 § 3 P.p.s.a.". W pozostałej części uzasadnienie powyższe pozostawiono bez zmian (pkt 2 postanowienia).