Postanowienie NSA z dnia 14 czerwca 2018 r., sygn. I OZ 547/18

Przywrócenie terminu

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Jan Paweł Tarno po rozpoznaniu w dniu 14 czerwca 2018 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w K. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 15 marca 2018 r. sygn. akt III SA/Kr 4/18 o przywróceniu terminu do wniesienia skargi w sprawie ze skargi E. K. na czynność Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w K. z dnia [...] maja 2017 r. nr [...] w przedmiocie propozycji zatrudnienia dla funkcjonariusza postanawia: uchylić zaskarżone postanowienie i przekazać sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Krakowie.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie postanowieniem z 15 marca 2018 r., III SA/Kr 4/18, przywrócił E. K. termin do wniesienia skargi na czynność Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w K. z [...] maja 2017 r. nr [...] w przedmiocie propozycji zatrudnienia dla funkcjonariusza. W uzasadnieniu Sąd I instancji podniósł, że 25 maja 2017 r. doręczono skarżącej pismo z [...] maja 2017 r. w przedmiocie propozycji zatrudnienia, zaś 30 maja 2017 r. złożyła ona oświadczenie o jej przyjęciu. Jednocześnie 31 maja 2017 r. wniosła odwołanie od otrzymanej propozycji. W odpowiedzi, Zastępca Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w K. w piśmie z 27 czerwca 2017 r., poinformowała skarżącą, że w tego typu sprawach odwołanie nie przysługuje. Sąd uwzględniając wniosek skarżącej wskazał, że propozycja przedstawiona skarżącej przez Dyrektora Izby Administracji Skarbowej, jak również pismo organu z 27 czerwca 2017 r. nie zawierało żadnego pouczenia, co do możliwości odwołania się i wniesienia skargi do sądu. Skarżąca nie zgadzając się z propozycją pracy złożyła odwołanie (w terminie nieprzekraczającym 14 dni) od otrzymanej propozycji. Co prawda pismo nie zostało zatytułowane jako "wezwanie do usunięcia naruszenia prawa", jednak z jego treści wynika, że skarżąca zakwestionowała przedstawioną jej propozycję pracy. Zatem można przyjąć, że było to złożone w wymaganym terminie, wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, tym bardziej, że organ nie potraktował wniesionego pisma jako "odwołania" i nie przekazał go do organu II instancji, a samodzielnie udzielił na nie odpowiedzi. Skoro skarżąca otrzymała 3 lipca 2017 r. odpowiedź na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa to termin na wniesienie skargi upłynął 2 sierpnia 2017 r. Skarżąca we wniosku o przywrócenie terminu powołała się na brak jakiegokolwiek pouczenia ze strony organu co do środków zaskarżenia przedstawianej propozycji pracy. Sąd doszedł zatem do przekonania, że skarżąca uchybiła terminowi do wniesienia skargi bez swojej winy. Żadne z pism procesowych skierowanych przez organ do skarżącej nie zawierało pouczenia o środkach zaskarżenia. Skarżąca w skardze podkreślała, że przyjęła propozycję pracy działając pod przymusem prawnym i ekonomicznym, jednak nie zgadzała się z tzw. ucywilnieniem, wnosząc środki zaskarżenia. Trudno również przypisać skarżącej winę w niedochowaniu terminu do wniesieniu skargi do sądu, skoro przepisy ustawy - Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej są na tyle niejasne, że spowodowały rozbieżność w orzecznictwie sądów administracyjnych co do możliwości zaskarżenia propozycji do sądu. Przesądzającym jednak argumentem za przyjęciem braku winy skarżącej w uchybieniu terminu do wniesienia skargi jest to, że organ, nie uznając prawa do zaskarżenia przedmiotowej czynności (propozycji pracy), konsekwentnie nie pouczał o sposobie i terminach wniesienia skargi do sądu administracyjnego. Brak pouczenia, pouczenie niepełne, błędne lub niejasne powoduje, że uchybienie terminu do wniesienia skargi jest niezawinione przez stronę i może być podstawą wniosku o przywrócenie terminu (por. postanowienie NSA z 9 lutego 2012 r., II OZ 61/12 oraz WSA w Kielcach z dnia 20 grudnia 2017 r., II SA/Ke 603/17).