Postanowienie NSA z dnia 10 kwietnia 2018 r., sygn. I OSK 59/18

Odrzucenie skargi

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Olga Żurawska-Matusiak po rozpoznaniu w dniu 10 kwietnia 2018 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej M. K. od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 9 października 2017 r., sygn. akt IV SA/Wr 483/17 odrzucającego skargę M. K. na pismo Dyrektora Izby Administracji Skarbowej [...] z dnia [...] maja 2017 r., nr [...] w przedmiocie określenia warunków zatrudnienia postanawia: oddalić skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu postanowieniem z 9 października 2017 r., sygn. akt IV SA/Wr 483/17 odrzucił skargę M. K. (dalej: "skarżąca") na pismo Dyrektora Izby Administracji Skarbowej [...] z [...] maja 2017 r., nr [...] w przedmiocie określenia warunków zatrudnienia.

Powyższe postanowienie zostało wydane w następującym stanie faktycznym sprawy.

Skarżąca wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu skargę na złożoną jej przez Dyrektora Izby Administracji Skarbowej [...] (zwanego dalej organem lub w skrócie Dyrektorem IAS) pisemną propozycję z [...] maja 2017 r., określającą nowe warunki zatrudnienia w ramach korpusu służby cywilnej w Izbie Administracji Skarbowej [...], kwalifikując ją jako czynność lub akt z zakresu administracji publicznej, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2017 r., poz. 1369 ze zm., dalej: "P.p.s.a."). Skarżąca wnosząc o uchylenie zaskarżonego aktu lub czynności zarzuciła złożonej jej propozycji nieważność i bezprawność z uwagi na naruszenie art. 165 ust. 3 i ust. 7 oraz art. 170 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. z 2016 r., poz. 1948 ze zm., dalej: "przepisy wprowadzające") oraz art. 179 i art. 180 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. z 2016 r., poz.1947 ze zm., dalej: "ustawa KAS") poprzez błędną wykładnię tych przepisów i faktyczne zwolnienie jej ze służby, pomimo braku zaistnienia wskazanych tam przesłanek. Skarżąca zarzuciła ponadto niekonstytucyjność zaskarżonego aktu/czynności poprzez niezgodność z art. 2, art. 7, art. 32 ust. 1 oraz art. 60 Konstytucji RP.